Ruim helft natuurreservaten werkt samen met boeren

Net voor de federale verkiezingen van vorig jaar kwamen duizenden boeren op straat om de groene betutteling op het platteland aan te klagen. Maar op het terrein blijken landbouw en natuur wel degelijk te kunnen samenwerken. Meer dan de helft van de Vlaamse natuurreservaten werkt samen met landbouwers. Dat blijkt uit een enquête die Natuurpunt maandag voorstelde tijdens een Innovatieraad over agrarisch natuurbeheer In Oud-Turnhout.

De boeren die samenwerken met natuurreservaten zijn geen bio- of hobbyboeren, maar gangbare landbouwers. Ze zorgen in het reservaat voornamelijk voor de begrazing en het maaien. De 170 bevraagde conservatoren zijn tevreden over de kostefficiëntie van de samenwerking en de goede verstandhouding met en de experise van de boeren.

"Grootste knelpunt is het gebrek aan continuïteit", aldus Jos Gysels van Natuurpunt. Belangrijkste reden zijn wettelijke bepalingen die dergelijke samenwerkingsvorm belemmeren. "Er bestaat een wetgeving voor landbouwproductie en een voor natuurbeheer. Maar voor de combinatie tussen beide sectoren bestaat geen goed kader".

Hetzelfde geluid weerklinkt in de landbouwsector. Natuurvriendelijke boeren die op hun akkers via een of andere beheersovereenkomst aan natuurbeheer doen, riskeren vroeg of laat die gronden te zien opgaan in natuurgebied. "De overheid moet de boeren dringend planologische zekerheid bieden", zegt Bart Vleeschouwers van het Innovatiesteunpunt. "Pas als die er is, kunnen boeren zich ongeremd op het natuurbeheer storten".

Gysels toont begrip voor deze stelling en verwijst naar een overeenkomst tussen Natuurpunt en de bedrijven in de Vlaamse havenzones. De natuurvereniging mag er natuur ontwikkelen op een aantal gronden, maar die kunnen op elk ogenblik weer opgeëist worden door de bedrijven in kwestie.