Peeters distantieert zich van Waalse ggo-aanpak
nieuwsEr bestaan nog altijd geen wetenschappelijke eensgezindheid over wat een veilige isolatieafstand is tussen genteelten en klassieke gewassen. Dua is voorstander van de grote afstanden waarvoor men ten zuiden van de taalgrens opteert. "Voor maïs kiest men voor 600 meter, terwijl in Vlaanderen sprake is van 50 meter, hetgeen absoluut onvoldoende is". Ook wat de modaliteiten voor de afbakening van ggo-vrije zones betreft, heeft Dua een voorkeur voor de Waalse methodiek. "Kleine boeren die samen 250 hectare aaneensluitend terrein bezitten, kunnen deze zone ggo-vrij verklaren. In Vlaanderen is hiervoor 1.000 hectare vooropgesteld. Dat is in de praktijk moeilijk werkbaar".
Verder maakt Dua zich zorgen over het feit dat het huidige ontwerpdecreet in geval van contaminatie de bewijslast bij de gedupeerde boer legt. "De grote vraag is dan ook welke repercussies die zal hebben voor de bioteelt", klinkt het. Peeters achtte het niet opportuun om dieper in te gaan op de uitvoeringsbesluiten terwijl het decreet zelf nog door het parlement moet besproken worden. Maar de minister-president liet wel duidelijk aanvoelen dat hij niet op dezelfde golflengte zit als Lutgen en Dua.
Een vraag van Dua om het Handvest van Firenze te ondertekenen, werd door Peeters dan ook afgewimpeld. 230 regios in Europa zouden zich inmiddels achter het document geschaard hebben. Ze stellen zich tot doel om de klassieke en biologische landbouw te beschermen tegen transgene gewassen. "De teelt van ggos verdient een eerlijke kans, net zoals de teelt van biologische en klassieke gewassen. Het is dus niet de bedoeling om dat handvest onmiddellijk te ondertekenen", aldus Peeters. Wallonië is van plan om dat wel te doen.(KS)