Hoop op snelle regeling voor Plantentuin

De Nationale Plantentuin wacht al sinds april 2000 op de overdracht van de federale naar de Vlaamse overheid. Door het bestuurlijke vacuüm en het dichtdraaien van de geldkraan lopen broodnodige herstellingswerken hopeloos achter. Ook het personeelsbeleid staat onder druk. "We hopen op een doorbraak in de komende weken. Zoniet haalt de Plantentuin weer de pers, dit keer met vakbondsacties", zegt directeur Jan Rammeloo in De Tijd.

Vijf jaar geleden bereikte het federale paars-groene kernkabinet een akkoord over de verdere regionalisering van het landbouwbeleid en de buitenlandse handel. In dat Hermes-akkoord werden de gewesten bevoegd voor bijna het volledige landbouwbeleid. De Plantentuin van Meise, een landbouwwetenschappelijk instelling, werd aan Vlaanderen overgedragen.

Die overdracht werd echter gekoppeld aan een samenwerkingsakkoord tussen de Vlaamse en de Franse Gemeenschap. Dat is momenteel nog steeds niet helemaal rond. Beide gemeenschappen blijven kibbelen over enkele knelpunten, zoals het aantal Franstalige personeelsleden dat mag blijven werken in de tuin en de erkenning van Franstalige experts.

Op het kabinet van Vlaams minister-president Yves Leterme (CD&V) luidt het dat het nu echt niet lang meer zal duren. "Er wordt constructief voortgepraat met de Franse gemeenschapsregering. In de weken na de paasvakantie hopen we op een doorbraak", klinkt het. Op dit ogenblik worden alvast reeds een aantal geprefinancierde herstellingswerken uitgevoerd.

Directeur Jan Rammeloo houdt de politieke druk op de ketel. "Over enkele weken vallen op de personeelsdienst en de boekhouding drie mensen weg. Betalingen van onregelmatige prestaties, van allerhande vergoedingen enzovoort kunnen dan niet meer gegarandeerd worden. We hopen op een doorbraak in de komende weken, zo niet barst de bom en haalt de Plantentuin met vakbondsacties weer de pers".

Volgens de directeur heeft de wetenschappelijke opdracht van de Plantentuin niet geleden onder het communautair getouwtrek. "Het wetenschappelijk onderzoek is verder blijven lopen, de normale werkingsbudgetten bleven steeds ter beschikking. De voorbije jaren hebben we trouwens steeds meer contracten voor onderzoek en onderzoeksondersteuning gekregen, vooral internationaal dan. Het niveau, de kwaliteit en het rendement van het wetenschappelijk onderzoek is het laatste waaraan men mag toegeven".