nieuws

Biologische kippenboeren bekampen kannibalisme

nieuws
In september maakte het Proefbedrijf voor de Veehouderij in Geel de resultaten bekend van één jaar proefdraaien met de verrijkte kooi. Een week later werd er voor het eerst teelttechnisch onderzoek opgestart in een volièrestal. Vanmiddag organiseerde Blivo in datzelfde proefcentrum een studiedag over de biologische pluimveehouderij. Het is duidelijk dat deze jonge bedrijfstak nog veel onderzoekswerk voor de boeg heeft. Bijvoorbeeld over mogelijke besmettingen met wormen, salmonella en coccidiose. Misschien het grootste probleem zijn de verenpikkerij en het kannibalisme. "Biologische kippenboeren moeten alleszins beschikken over een flinke dosis stielkennis om de diverse knelpunten het hoofd te kunnen bieden", zo luidde het besluit.
26 november 2002  – Laatst bijgewerkt om 4 april 2020 14:27
In september maakte het Proefbedrijf voor de Veehouderij de resultaten bekend van één jaar proefdraaien met de verrijkte kooi. Een week later werd er voor het eerst teelttechnisch onderzoek opgestart in een volièrestal. Vanmiddag organiseerde Blivo in datzelfde proefcentrum een studiedag over de biologische pluimveehouderij. "Biologische kippenboeren moeten beschikken over een flinke dosis stielkennis om problemen zoals kannibalisme in te dijken", zo luidde het besluit.

De biologische pluimveehouderij staat in Vlaanderen nog in zijn kinderschoenen. "We hebben amper een 30-tal boeren die op biologische wijze met kippen omspringen", erkent Blivo-voorlichter Marcel de Jong. De biologische kippenkweek kreeg recentelijk wel meer aandacht omdat Vlaanderen op zoek is naar duurzame alternatieven voor de klassieke batterijkooi die Europa vanaf 2012 verbiedt.

Biologische kippenboeren gunnen hun dieren een vrije uitloop. Hierdoor verhoogt het welzijn van de beestjes. Maar dit creëert ook een aantal ongewenste neveneffecten. De kippen bevuilen de stal, beknotten de vegetatie binnen hun territorium, veroorzaken een onevenwichtige mestspreiding, zijn kwetsbaar voor roofdieren en riskeren een besmetting op wormen, salmonella en coccidiose. "We kennen de problemen en willen er niet blind voor blijven", zegt Jos Maes van de biologische vakorganisatie Belbior.

Misschien wel het grootste probleem in de biologische kippenhouderij zijn de verenpikkerij en het kannibalisme onder de dieren. Ze berokkenen schade aan zowel economisch rendement als dierenwelzijn. "Het zijn vormen van afwijkend gedrag dat kan veroorzaakt worden door diverse factoren. Betrouwbare cijfers over de gemiddelde uitval zijn er momenteel nog niet", zegt voorlichter Paul Verbeke. "Zeker is dat de vakkennis van de kippenboer zeer belangrijk is om dit probleem in te dijken. Hulpmiddelen hierbij zijn bijvoorbeeld het voorzien van vluchtwegen of het plaatsen van een piksteen".

De Gentse universiteitsprofessor Ödberg is alvast blij met het onderzoekswerk dat Blivo verricht voor de biologische pluimveehouderij. "In 1965 maakte de maatschappij zich al bezorgd over het dierenwelzijn in de intensieve veehouderij. De sector heeft hier echter nooit op ingepikt. Tot de jongste jaren de klepel naar het andere uiterste omsloeg. Met hun demagogische strategieën brengen sommige dierenrechtenorganisaties het dierenwelzijn als thema evenzeer in diskrediet. Daarom is er meer dan ooit nood aan gefundeerd wetenschappelijk onderzoek omtrent deze problematiek".

Gerelateerde artikels

Er zijn :newsItemCount nieuwe artikels sinds jouw laatste bezoek