Afscheid van Prosperpolder nadert

De aanleg van een overstromingsgebied in Prosperpolder start na het bouwverlof. Landbouw zal er op termijn niet meer mogelijk zijn, want het hele gebied wordt omgevormd tot slikken en schorren. "Naar onze vraag om te wachten tot de commissie-Nijpels in het najaar duidelijkheid schept over de Hedwigepolder werd niet geluisterd", treurt Boerenbond-medewerker Patrick Dieleman, die in de Sint-Antoniushoeve ging peilen naar de stemming. De overheid wil nieuwe natuur maken, maar weet niet wat ze vernielt, zo klinkt het bij de bewoners.

De Sint-Antoniushoeve is één van de vier hoeves die door hertog Prosper van Arenberg werden opgestart na de inpoldering van de Prosperpolder. Het jaartal 1853 werd in het arduin van de deurpost gebeiteld. Aanvankelijk gebeurde de uitbating van de hoeves in eigen beheer door de hertogen. Elke hoeve werd in die periode bewoond door een kastelein, maar die vorm van uitbating hield niet lang stand.

Vandaag wordt de hoeve bewoond door Felix Verhulst en zijn echtgenote. Na 44 jaar moet het koppel straks de boerderij verlaten. In de grote polderschuur hield de familie onlangs een afscheidsbarbecue. Onder de dakgoot van de schuur hangen een dertigtal zwaluwnesten. "Ook zij zullen moeten verhuizen", zegt Felix. "De overheid wil nieuwe natuur maken zonder te weten wat ze vernielt. Hier wordt natuur zonder meerwaarde gecreëerd, terwijl de overheid de meest vruchtbare poldergronden vernielt, historische gebouwen sloopt om modderputten te maken, en dit in een tijd van schrijnend voedseltekort. Het is een misdaad tegen de mensheid".

In het oostelijke deel van de polder staat enkel graan. Dat was de enige manier om dit jaar nog een oogst te hebben. "De rijke bodem blijft zich hier zonder voorbehoud geven tot op het laatste", stelt Dieleman met een krop in de keel. "Het afscheid van dit stukje paradijs valt zwaar, maar voor de boeren is het nog zoveel erger".(KS)