25 aanbevelingen voor sociale aanvaarding windturbines

Bij protest over de inplanting van windmolenparken kan niet automatisch gesproken worden van het NIMBY-syndroom. Met een betere communicatie en duidelijke win-win voor alle betrokkenen, hebben projecten meer slaagkansen. Dat blijkt uit 25 aanbevelingen die wetenschappers van de Universiteit Antwerpen formuleren in het onderzoek 'Wie wind zaait, zal storm oogsten'.

"Een volledige en transparante communicatie over projecten is niet voldoende", zegt Yves Pepermans van de universiteit. "Meestal start de communicatie pas op het moment van de vergunningsaanvraag, terwijl burgers en publieke overheden projecten positiever bekijken wanneer ze van bij de start betrokken zijn. Het communicatieproces kan dus nog efficiënter, zowel informatief als met het oog op een eventuele financiële participatie."

De suggesties zijn bestemd voor projectontwikkelaars en voor de overheid. De onderzoekers pleiten er overigens voor om af te stappen van individuele vergunningsaanvragen en denken aan een breed planproces voor de verfijning van zoekzones. "Belangrijk is ook dat de overheid vermijdt dat er weer een wildrush ontstaat, waardoor er een veelvoud van het aantal mogelijke turbines wordt aangevraagd door verschillende ontwikkelaars."

Het onderzoek werd voorgesteld op een studiedag van het projectbureau 'Oost-Vlaanderen Energielandschap', dat op 1 oktober van start ging. Dat projectbureau wil de energietransitie in Oost-Vlaanderen ondersteunen en vergemakkelijken. Het onderzoek kwam er op vraag van en werd gefinancierd door Electrabel.

Meer informatie: 'Wie wind zaait, zal storm oogsten. Sociale aanvaardbaarheid van decentrale hernieuwbare elektriciteitsproductie - casus: windenergie.'