Waalse onderzoekers zoeken verklaring bijensterfte

Een jaar lang onderzochten de onderzoekers 1.275 bijenkorven, ofwel 84 bijenstallen. Ze stelden vast dat het sterftecijfer van de honingbijen 17 procent hoger ligt dan het gemiddelde. De wetenschappers analiseerden 56 molecules in de honing, de honingbij en de bijenwas. Daarin werden sporen aangetroffen van verschillende parasieten zoals schimmels, mijten en zelfs van Amerikaans vuilbroed.

Het hoge sterftecijfer wordt verder toegeschreven aan de snelle verspreiding van de varroamijt, die de bijenstallen teistert. De mijt, die in 1986 voor het eerst in Wallonië werd aangetroffen, komt nu overal voor. Op dit moment worden meer dan negen actieve stoffen gebruikt om de bijenkorven te behandelen. De studie toont aan dat er belangrijke verschillen bestaan wat betreft het sterftecijfer naargelang de aard en het aantal van de gebruikte behandelingen.

Volgens de onderzoekers is het noodzakelijk om de bijenhouders te helpen bij het zoeken van oplossingen door hen duidelijk te informeren over de gevaren die het gebruik van sommige producten inhouden. Ook moet er op lange termijn een systeem komen dat de opsporing van de varroamijt mogelijk maakt en moet er werk gemaakt worden van milieuvriendelijkere bestrijdingsmethodes.