Vlaamse natuur wordt steeds homogener

In totaal geven 22 indicatoren aan hoe de toestand van de natuur in Vlaanderen zich verhoudt tot de Europese doelstelling om het verlies aan biodiversiteit te stoppen in 2010. De algemene conclusie luidt dat het gevoerde beleid "hier en daar in verbeteringen resulteert, maar de doelstellingen zonder extra inspanningen niet tijdig zullen worden gehaald".

Een concreet voorbeeld van de steeds homogener wordende Vlaamse natuur, is dat zeldzame soorten aan het verdwijnen zijn. Van de bijna 3.500 onderzochte soorten lopen er 981 het gevaar op termijn uit Vlaanderen te verdwijnen, bijvoorbeeld de veldleeuwerik. Algemene soorten, zoals kraaien, kunnen zich daardoor uitbreiden.

De oorzaak voor dat verlies aan biodiversiteit is volgens het Inbo tweeledig. Enerzijds is er de vermesting, waarbij teveel nutriënten in het milieu terechtkomen, vooral veroorzaakt door landbouw, energie en transport, en anderzijds is er de versnippering, waarbij natuurgebieden te klein en te geïsoleerd worden.

Uit de Natuurindicatoren blijkt ook dat de aan zoet water gebonden biodiversiteit zich herstelt. De globale kwaliteit van de Vlaamse rivieren blijft evenwel onder de Europese norm, schrijft het Inbo. In 2007 viel er een sterke stijging te noteren van de oppervlakte bossen met een beheersplan. Dat zijn bossen waarbij veel aandacht besteed wordt aan de instandhouding van de natuur. Ook sluit een groeiend aantal Vlamingen zich aan bij een natuurvereniging.

Het Inbo signaleert twee nieuwe bedreigen voor de natuur in Vlaanderen, die "een Europese en zelfs mondiale aanpak vereisen": de klimaatwijziging en de toevloed van uitheemse soorten. Elk jaar duiken in Vlaanderen gemiddeld vijfentwintig vreemde soorten op, die hier op eigen kracht geraken of worden ingevoerd door mensen.