Verwaarloosde plantentuin smeekt om staatshervorming

Dat de nationale plantentuin van Meise tot de wereldtop behoort, mag een klein mirakel heten. Acht jaar van communautair gehakketak doet serres instorten en zeldzame planten sterven. De federale overheid investeert al lang niet meer, Vlaanderen wil wel investeren maar mag niet. De plantentuin hoopt dat er op 15 juli een akkoord over de staatshervorming uit de bus komt en dat de plantentuin onderdeel uitmaakt van dat akkoord. Directeur Jan Rammeloo maakt zich sterk dat de Franstaligen de overheveling naar Vlaanderen niet eindeloos kunnen blijven tegenhouden.

De vijfde staatshervorming hevelde de wereldvermaarde plantentuin over van de federale naar de Vlaamse overheid. Niet geheel onlogisch, Meise ligt immers volledig op Vlaams grondgebied. De Vlaamse en Franse Gemeenschap moesten alleen nog een onderling akkoord tekenen, kwestie van de belangen van het Franstalige personeel voldoende te bewaken. Een formaliteit, zo leek het. Acht jaar later is het nog altijd wachten op de handtekening van de Franse Gemeenschap. Ondertussen investeert de federale overheid al lang niet meer in de plantentuin.

Het gevolg is dat de infrastructuur van de plantentuin al acht jaar lang geen groot onderhoud meer heeft gekregen. Een deel van de serres heeft het ondertussen begeven. Ingestort door gedwongen verwaarlozing. Onder de slachtoffers bevinden zich belangrijke verzamelingen, zeldzame orchideeën en Marantaceae. Andere serres wankelen en worden alleen nog rechtgehouden door stutbalken. Het houtwerk is afgebladerd en her en der ontbreekt een raam. De Vlaamse regering kon het niet langer aanzien en betaalde toch al de meest noodzakelijke dakwerken aan de serres. De handige harry's onder het personeel van de plantentuin sloegen zelf aan het renoveren.

"Maar zo kan het eigenlijk niet verder", zucht Rammeloo. "In het buitenland hebben botanische tuinen met een vergelijkbare omvang drie keer zoveel tuinmannen in dienst. We hebben nu 120.000 bezoekers per jaar. Dat moeten er op vrij korte termijn dubbel zoveel worden. Maar hoe lok je meer volk als je niet eens een fatsoenlijke ingang hebt? Kijk, onze kassa's zijn al jarenlang ondergebracht in een soort geïmproviseerd frietkraam”.

De plantentuin van Meise is tweehonderd jaar oud, herbergt 18.000 verschillende soorten en kan zich volgens Rammeloo probleemloos meten met de absolute wereldtop. Nog altijd. Ondanks het politieke gekrakeel. "Soms heeft de chaos ook zijn voordelen. Doordat de federale regering haar handen van de plantentuin heeft weggetrokken, mag ik zelf mijn ministeriële besluiten ondertekenen in de plaats van de bevoegde ministers Reynders en Laruelle. (lacht) Zo gaat alles wat sneller. Onderzoekers die niet voldeden, heb ik vervangen door nieuwe en hyperbekwame mensen. Als je dat via de politieke weg moet doen, duurt dat allemaal veel langer”.

In Meise hopen ze dat er op 15 juli een akkoord over de staatshervorming uit de bus komt en dat er eindelijk een oplossing voor de plantentuin wordt uitgewerkt. Rammeloo maakt zich sterk dat de Franstaligen de overheveling naar Vlaanderen niet eindeloos kunnen blijven tegenhouden. "Ze hebben alle garanties die ze eisen, ze blijven zelfs zetelen in de raad van bestuur. Een unieke constructie voor een Vlaamse instelling. Volgens mij zijn de Franstaligen bang dat de constructie wat te goed zou werken. Want als deze oplossing werkbaar is, kan ze inspirerend werken voor andere federale instellingen. Dat willen de Franstaligen niet”.(GL)