"Vergelijk de LRV met het middelbaar onderwijs"

Steegmans komt uit de LRV-stal zelf. "Als lid van de club uit Genk", zegt hij. "Ik kwam daar terecht via mijn vader. Sinds mijn zestiende, zeventiende rijd ik er paarden. Neen, een echte hoogvlieger ben ik nooit geweest. Maar ik draaide recreatief toch altijd aardig mee". Raf Steegmans is van opleiding bio-ingenieur in landbouwkunde. Tot vorige week was hij aan de slag bij Boerenbond als technisch consulent voor de akkerbouw en varkenshouderij.

Nu wacht hem dus een nieuwe uitdaging. "Mij ga je niet horen zeggen dat ik van mijn hobby mijn werk gemaakt heb", zegt de nieuwe LRV-topman. "Maar wél dat ik voortaan ga werken voor mijn hobby. Als gewoon LRV-lid had ik er geen idee van wat er allemaal kwam bij kijken. Na mijn eerste kennismaking was ik al verbaasd wat voor een netwerk er achter die LRV zit".

De LRV is dan ook niet het eerste het beste verenigingske? Raf Steegmans: Zal ik eens wat cijfers opnoemen? We tellen 13.000 leden, van wie 9.000 wedstrijdruiters. We hebben 430 plaatselijke verenigingen. We organiseren jaarlijks zo'n 500 wedstrijden, dat zijn er een tiental per weekend. In een gemiddeld ruitertornooi starten zo'n 1.100 combinaties, in een ponytornooi zijn er dat 600.

En die organisatie moet jij nu in goede banen gaan leiden. Een hele uitdaging? We hebben negen fulltimers in dienst op ons secretariaat in Oud-Heverlee. We verrichten er vooral administratief werk, maar we zorgen ook voor de technische ondersteuning, we werken aan de reglementering, we onderhouden contacten met de lokale besturen, enzovoort.

Staat of valt niet alles bij die plaatselijke werking? Inderdaad. Wat dat betreft, werken we tegen de stroom in. We leven tegenwoordig immers in een individualistische maatschappij waarin mensen vooral bezig zijn met hun computer. Bij de LRV hebben we net het omgekeerde doel voor ogen. Wij willen zoveel mogelijk mensen samenbrengen om in dit geval samen aan sport te doen. Daar is het ontstaan van onze federatie niet vreemd aan.

Hoe is de LRV dan ontstaan? In feite vanuit de KLJ, de Katholieke Landelijke Jeugd dus. In het begin waren het gewoon enkele boeren die op zondag samen gingen paard rijden.

En nu zijn er elke week honderden mensen bij betrokken? Onze federatie staat of valt met de vrijwilligers. Weet u dat wij voor elke 20 rijdende leden 200 vrijwilligers op de been moeten brengen? Ondanks zogeheten moderne tendenzen in de hedendaagse maatschappij wil ik dat zo houden. Het vrijwilligerswerk, het samenwerken aan initiatieven staat helemaal bovenaan mijn prioriteitenlijstje. Dat is een heel andere aanpak dan in Nederland bijvoorbeeld, waar alles wordt uitbesteed aan professionele organisaties.

Anderzijds kan je de paardensport toch moeilijk een sport noemen met een lage instapkost. Dat klopt. De aankoop van een pony of een paard kost wat geld. Er lopen er zelfs tussen die ik niet zou willen betalen. Anderzijds bedraagt het lidgeld bij ons slechts 40 euro per jaar. Daarin zijn zelfs 10 startcoupons begrepen voor dressuurwedstrijden. We houden dat kostenplaatje bewust zo laag omdat wij onze sport toegankelijk willen houden voor iedereen, van jong tot oud. Mijn vader bijvoorbeeld is er 59, maar hij is nog altijd actief bezig. En in de toekomst willen we ook blijvend aandacht besteden aan de jeugd.

Hoe ga je dat concreet aanpakken? Onder meer door naast dressuur, springen en eventing nog meer aandacht te besteden aan de spelletjes. Daarin komt het er vooral op aan dat de kinderen leren omgaan met pony's, dat ze zich amuseren, dat ze veel vriendjes maken bij de LRV ook.

Getuigt dit niet van te weinig ambitie? Daar ben ik het niet mee eens. Akkoord: als je het echt professioneel wil waarmaken in de paardensport, dan moet je op zeker moment overstappen naar een andere federatie. Anderzijds zijn er toch heel wat ruiters die hun eerste stappen hebben gezet bij de LRV. Ik denk in eerste instantie aan Ludo Philippaerts én aan zijn kinderen. Je zou het kunnen vergelijken met de onderwijswereld. Een goede middelbare school is dikwijls de basis voor de degelijke universitaire opleiding. Maar wie er geen zin in heeft, kan op het einde ervan stoppen en gaan werken. De LRV staat in dat geval voor die middelbare school waarin sommigen het dan blijkbaar zo plezant vinden dat ze er tot aan hun pensioen blijven zitten.(KS)

Lees ook: geVILT: Kris Peeters: "Paarden niet meer weg te denken op platteland"