"Van Brugge tot Horpmaal kregen ze ongedekte cheques"

Volgens Billen werkte dat fraudesysteem als volgt: "Geudens kocht minderwaardige koeien op, vaak met ongedekte cheques, en liet ze doodgaan om hun oormerken aan te brengen op illegaal vee van betere kwaliteit. Dat is mogelijk door een gebrek in het controlesysteem. Een stuk vee heeft niet alleen twee oormerken, maar ook een paspoort. Dat paspoort volgt het beest op z'n levend traject, maar niet als het al dood is en bij Rendac verbrand wordt. Geudens liet een beest verbranden met één oormerk, hield het andere en het paspoort, en vroeg gewoon een nieuw oormerk aan".

Toen Rony Billen zich door gezondheidsproblemen genoodzaakt zag om zijn volledige veestapel van de hand te doen, kwam Geudens die opkopen. De Kempense veehandelaar heeft hem nooit een voorschot gegeven omdat de dieren nog door de dierenarts van Geudens moesten nagekeken worden. "Omdat er nog drachtige koeien zouden kunnen tussenzitten, en dan zou ik een hogere prijs krijgen", vertelt Billen.

Een maand later had Billen nog steeds niks gezien van de 75.000 euro voor zijn 69 dieren. "Ik ben daarop naar de boerderij gegaan waar de dieren waren ondergebracht. Maar daar waren ze weg, ondanks de quarantaine waar ze toen nog onder vielen. Ik ben dan maar bij de politie gaan klacht indienen wegens diefstal".

Rony Billen bleef niet bij de pakken zitten, hij plaatste een advertentie in Landbouwleven en zo kwam hij in contact met een 25-tal andere gedupeerden van Geudens. "Van Brugge tot Horpmaal zaten ze, vaak hadden ze ongedekte cheques ontvangen. Maar Geudens maakte ook slachtoffers in Noord-Frankrijk en Nederland".

De klacht en het speurwerk van Billen lagen mee aan de basis van de ondergang van het fraudesysteem van de Meerhoutse veehandelaar.