nieuws

"Snap niet waarom niet meer boeren omschakelen"

nieuws
"Waarom soja voor je koeien invoeren, als je naast je deur gras en klaver kan zaaien", vraagt melkveehouder Dirk Bauwens uit Lovendegem zich af. Sinds 1998 boert hij volledig biologisch en dat heeft hij zich nog geen moment beklaagd. "Ik snap niet waarom er niet meer boeren overschakelen. Onze coöperatieve moet meer en meer naar Wallonië rijden om daar melk te gaan ophalen en zo aan de vraag te voldoen". De boer zegt met zijn vrouw en twee kinderen makkelijk te kunnen overleven met 35 koeien en 12 schapen.
15 oktober 2008  – Laatst bijgewerkt om 14 september 2020 14:05
"Waarom soja voor je koeien invoeren, als je naast je deur gras en klaver kan zaaien", vraagt landbouwer Dirk Bauwens uit Lovendegem zich af. Sinds 1998 boert hij volledig biologisch en dat heeft hij zich nog geen moment beklaagd. "Ik snap niet waarom er niet meer boeren overschakelen".

Over de invoer van - al dan niet genetisch gemanipuleerde - soja is de laatste tijd heel wat te doen omdat het een hoge tol vergt van het ecosysteem. Dirk Bauwens schakelde al in 1998 over op biologische landbouw. "In 1994 zijn we - onterecht - volledig opgeruimd vanwege varkenspest. Sindsdien zijn we ons vragen gaan stellen bij het landbouwbeleid, en schakelden we langzamerhand over op biolandbouw met enkel en alleen melkkoeien.

Op het menu van de koeien staan gras en klaver: rijk aan proteïnen, makkelijk te kweken en een heel stuk completer dan maïs. "Ik voeg nog wat haver toe en twee kilo krachtvoeder. Maar een koe eet in totaal twintig kilo per dag, dus wat ik toevoeg is amper tien procent van wat ze dagelijks eet". Zo'n dertig hectare gras en klaver heeft Dirk Bauwens staan in Lovendegem. "Mijn koeien eten dus wat op mijn land staat en wie mijn melk drinkt, drinkt eigenlijk mijn grond".

Bauwens heeft nog meer maatregelen getroffen om zo ecologisch mogelijk te boeren. "Mijn koeien drinken bijvoorbeeld regenwater, op mijn stallen liggen zonnepanelen en er staat een warmterecuperator op mijn melkinstallatie". Hierdoor kunnen Dirk, zijn vrouw en twee kinderen makkelijk overleven met amper 35 koeien en 12 schapen. "Die schapen zijn eigenlijk zelfs maar een hobby van mijn zoon, want twaalf schapen staan nog niet eens gelijk aan één koe".

Desalniettemin betreurt hij de alledaagse gang van zaken. "Volgens de norm die ze de jonge boeren op school aanleren, zou een boerderij minimum honderd koeien moeten tellen. Waarom zou ik hier honderd koeien houden als ik met 35 perfect mijn boterham kan verdienen? De mensen willen tegenwoordig de grond en het bedrijf maximaal benutten, maar dat vind ik verkeerd. Ik voer bijvoorbeeld geen kunstmest aan. Het gevolg is dat mijn landerijen onder de nitraatnorm zitten: dat is zo goed als een natuurgebied".(KS)

Bron: Het Nieuwsblad

Gerelateerde artikels

Er zijn :newsItemCount nieuwe artikels sinds jouw laatste bezoek