"Slachthuis hoort niet thuis in woonwijk"

"Een slachthuis, een milieubelastende inrichting van de hoogste klasse midden in een bestaande woonwijk. Dat kan toch niet meer in het jaar 2008", vraagt buurtwoordvoerder Rafaël De Temmerman zich af. Samen met zijn buren van de Beeklaan en de Stationsstraat organiseert hij het verzet tegen de vernieuwings- en uitbreidingsaanvraag van het slachthuis dat midden in de groeiende woonwijk vlakbij het station ligt.

"In de jaren zeventig was dat een ambachtelijk slachterijtje waar enkele varkens per week tot koteletten en hespen werden herleid, maar in de loop van de jaren groeide het uit tot een slachterij waar tot 1.000 varkens per dag worden geslacht met constant stijgende milieuhinder: de geur is niet te harden, het stinkend afvalwater komt in de nabijgelegen beek terecht en vrachtwagens en lawaai maken de omgeving onleefbaar", zegt De Temmerman.

"Ik heb al jaren ademhalingsproblemen en moet met open raam slapen", zegt Freddy Ramsdam. "Maar door de stank moet ik noodgedwongen op warme dagen de vensters gesloten houden". Marie-Louise De Backer wordt om 4 uur 's ochtends steevast gewekt door geroep en geschreeuw van begeleiders die de varkens afladen. "Voor 6 uur 's ochtends mogen er geen activiteiten zijn op de bedrijfssite. Hoe kan dat allemaal?"

Andere buren klagen dat ze op warme dagen niet kunnen verpozen in hun tuin. "Een barbecue op een zomerse dag is totaal onmogelijk", luidt het. De buurtwoordvoerder toont bij de plaatselijke beek waar het afvalwater van het slachthuis wordt geloosd. "Op de ambachtelijke zone in de Hoogstraat is plaats zat", zegt de buurtwoordvoerder. "Waarom verhuist het bedrijf niet?"