“Red Henry” of misleiding? Pluimveesector haalt uit naar GAIA-campagne

Sector spreekt van laster

GAIA lanceerde eind maart de campagne ‘Red Henry’, die consumenten oproept om supermarkten onder druk te zetten geen eieren meer te verkopen van leghennen waarvan de mannelijke kuikens gedood worden. Volgens de dierenrechtenorganisatie maakt de sector nog steeds gebruik van maceratie – het verhakselen van levende kuikens.

De Landsbond Pluimvee noemt die aantijging volstrekt ongegrond. “Maceratie wordt al meer dan tien jaar niet meer toegepast op Belgische legbroeierijen, en dat op initiatief van de sector zelf,” zegt Martijn Chombaere van de Landsbond. “Dat verbod is opgenomen in het lastenboek van Belplume, het kwaliteitssysteem waaraan de sector zich houdt.”

Belplume legt strengere normen op dan wettelijk vereist, en gaat daarmee verder dan wat de overheid voorschrijft. Toch is niet elk bedrijf aangesloten bij het systeem. Chombaere benadrukt echter dat hij alle Belgische broederijen kent – het gaat om slechts een handvol – en dat geen van hen nog gebruikmaakt van maceratie. “GAIA weet dit, maar kiest er toch voor om verkeerde informatie te verspreiden,” zegt hij.

Ann De Greef, directeur van GAIA, weerspreekt die lezing. “Maceratie is alleen in Wallonië wettelijk verboden, niet in Vlaanderen,” zegt ze.

Vergassing in plaats van verhakselen

In werkelijkheid worden mannelijke kuikens diervriendelijke geëuthanaseerd met CO2, een methode waarbij de dieren rustig in slaap vallen, zegt de sector.

De Greef reageert echter kritisch op deze methode. “Vergassing met CO2 klinkt misschien rustig, maar het proces zelf veroorzaakt lijden. Kuikens ervaren angst en verstikking voordat ze het bewustzijn verliezen. Voor ons is dit een onaanvaardbare praktijk”, aldus De Greef.

GAIA stelt als alternatief ‘in ovo-seksbepaling’ voor, waarbij het geslacht van het kuiken al in het ei wordt bepaald. Ook deze techniek eindigt met het doden van het kuiken, maar dan in een vroeger stadium van het broedproces. 

Volgens Chombaere maakt het weinig verschil in de uitkomst en is het ethische verschil kleiner dan GAIA doet uitschijnen. Hij vergelijkt het met “abortus na zes maanden zwangerschap” – een bewuste overdrijving die volgens hem moet aantonen hoe selectief de morele verontwaardiging van GAIA is. Zijn bedoeling is niet zozeer een letterlijke vergelijking te maken, maar om de redenering van GAIA in het absurde te trekken.

Geen afval, maar voeding

Na hun dood worden eendagskuikens niet weggegooid, maar dienen ze als voedsel voor roofdieren in dierentuinen en voor particulieren. CEO Hanno Kiezebrink, oprichter en eigenaar van een Nederlands bedrijf gespecialiseerd in diepvries diervoeding voor carnivoren, noemt ze een waardevol bijproduct. “Ze zijn rijk aan voedingsstoffen, laag in vet, en vanwege hun ongeschonden staat ook zeer veilig.”

De Greef heeft hier een andere kijk op. “Het gebruik van eendagskuikens als diervoeder kan niet de standaard blijven. Wij pleiten voor een verschuiving naar meer ethische alternatieven die het dierenleed beperken.”

Meer dieren sterven?

Kiezebrink waarschuwt dat een verbod op het gebruik van eendagskuikens zou leiden tot meer dierenleed. “Als dit verbod er komt, moeten we alternatieven zoeken. Dat betekent importeren of andere dieren zoals muizen of kwartels kweken. GAIA zou dan juist het tegenovergestelde bereiken van wat ze beoogt.”

De Greef is het niet eens met dit argument. “Het idee dat een verbod zou leiden tot meer dierenleed is misleidend. We willen juist alternatieven die het dierenwelzijn verbeteren en het leed minimaliseren.”

“Andere alternatieven zijn niet realistisch”

Een vaak voorgestelde oplossing is op opkweken van haantjes voor vleesproductie. Maar de sector wijst dit af, omdat leghennen niet geschikt zijn voor vleesproductie. Ze groeien te traag, eten te veel voer en leveren te weinig op. “Voor dezelfde kilo vlees heb je drie keer zoveel voer, land en transport nodig”, aldus de sector. “Dit is ecologisch en economisch niet haalbaar”, klinkt het.

De Greef vindt dat het aan de sector is om te beslissen voor welke oplossing ze kiezen. “De wetgever moet het doden van ééndagshaantjes verbieden. 

Wij schuiven de techniek van detectie van het geslacht in het ei naar voor”, zegt ze.

“Op lange termijn willen we het doden van mannelijke kuikens volledig uitbannen. De technologie is er al, dus het is tijd voor verandering”, sluit ze af.