"Ontwikkelingshulp behoeft landbouwinvesteringen"

"Hier wordt bijna alleen gepraat over hoeveel geld voor ontwikkelingssamenwerking er moet zijn. Terwijl het vooral gaat om de vragen waar en, vooral, hoe. Op dat laatste punt hebben we nochtans gefaald de afgelopen jaren". Dat zegt Andrew Natsios, directeur van het VS-ontwikkelingsagentschap USAID. De VS hebben voor het extra geld dat president Bush belooft, strakke regels over de besteding van het geld.

De VS beloven dat ze tussen 2004 en 2007 vijf miljard dollar extra zullen besteden aan ontwikkelingssamenwerking. Dit is een flinke verhoging tegenover de huidige 8 miljard dollar per jaar, maar de VS blijven daarmee onder 0,2 procent van hun BNP, een heel eind van de O,7 procent verwijderd. Ter vergelijking: naar eigen zeggen geven de VS momenteel maandelijks één miljard dollar uit voor de strijd tegen het terrorisme.

De door Bush benoemde Natsios is er duidelijk van overtuigd dat de VS van niemand lessen hoeft te ontvangen. In absolute bedragen is de VS het grootste donorland. Natsios heeft een analyse gemaakt van het succes van ontwikkelingshulp. Hij besluit dat het verschil tussen succes en mislukking terug te brengen is tot vier sleutelfactoren. Ten eerste moet er een goed politiek regime zijn in het betrokken land. Met een corrupte regering is alle ontwikkelingshulp weggegooid geld.

Ten tweede moet er geïnvesteerd worden in mensen, via onderwijs en via gezondheid.

Ten derde moet geïnvesteerd worden in landbouw. Op drie beperkte uitzonderingen na, hebben alle succesvolle ontwikkelingslanden veel geïnvesteerd in landbouw. Dit terwijl de donorlanden steeds minder geld uittrekken voor landbouw, ten voordele van gezondheidszorg en andere. Landbouw brengt nochtans zowel sociaal als economisch op.

Ten vierde moet er partnerschap zijn. Vroeger was 70 procent van het geld dat van noord naar zuid stroomde afkomstig van de overheid, tegenover 30 procent privé-inbreng (bedrijven, NGO's, migranten die geld sturen naar hun familie). Nu is de verhouding in de VS twintig procent overheid en tachtig procent privé. Voor Natsios is dit duidelijk een positieve evolutie.

De regering-Bush heeft deze vier voorwaarden tot de kern van haar beleid gemaakt wat betreft de vijf extra miljarden. USAID zal kijken welke landen beantwoorden aan de vier voorwaarden. Samen met de geselecteerde landen zal dan bekeken worden waar het geld precies zal geïnvesteerd worden.

De VS stelt dat politieke overwegingen niet zullen meespelen in de keuze van de landen. Het gaat er vooral om dat de regeringen een degelijk eigen beleid hebben. De politiek van de IMF waarbij een aantal voorwaarden worden opgelegd, is volgens Natsios geen goed idee. De betrokken landen passen zich aan, enkel en alleen om het geld te krijgen, maar het beleid wordt niet echt gedragen.