Onderzoeker relativeert groen imago biobrandstoffen

Dewulf onderzocht drie gevallen van biobrandstofproductie: een Italiaanse productie van bio-ethanol uit maïs, een Zweedse biodieselproductie uit koolzaad en een Amerikaanse uit soja. De onderzoeksresultaten werden vorige maand gepubliceerd in 'Environmental Science and Technology', een tijdschrift van de American Chemical Society.

Uit het onderzoek blijkt dat er vij veel niet-hernieuwbare energie en milieuschadelijke producten worden ingezet bij de productie van biobrandstoffen. Bij de teelt van energiegewassen wordt immers gebruik gemaakt van landbouwmachines, mest en pesticiden en voor de industriële omzetting van biomassa in biobrandstof zijn elektriciteit, chemicaliën en technologische installaties vereist.

Indien dit allemaal verrekend wordt, dan blijkt er voor de productie van biodiesel een derde niet-hernieuwbare energie nodig te zijn. Bio-ethanol doet het met een kwart iets minder slecht. Daarnaast zou het rendement van biobrandstoffen erg laag zijn. Tien miljoen gigajoule energie levert slechts 1,2 ton biodiesel of 47.500 gigajoule op, wat nog geen half procent is.

Dat is een fractie van zonnepanelen met fotovoltaïsche cellen, die een rendement tot 15 procent halen. Maar die installaties zijn duur en zonne-energie kan bovendien niet opgeslagen worden. "Theoretisch kan het rendement van fotosynthese nog acht keer hoger liggen", zegt Dewulf. "Maar dan moeten er betere planten worden ontwikkeld. Genetische manipulatie is een mogelijkheid, vraag is of we dat wensen'.'

Tot slot dient ook opgemerkt te worden dat de energie-efficiëntie van de koude persing van pure plantenolie veel groter is dan bij de industriële productie van biodiesel. Uit projecten van diverse landbouworganisaties blijkt bij heel wat boeren interesse te bestaan om op kleinschalige basis plantenolie te produceren waardoor zij een extra milieuwinst kunnen boeken.