Midsummersnow doet crisis rozenkweek even vergeten

Al voor de ­tweede keer dit jaar ­ontwikkelde ­Martin Vissers uit Herselt een nieuwe rozen­soort. Aan de ­ontwikkeling van de Midsummersnow, zoals de roos heet, gingen jaren van intensieve arbeid vooraf. De man is één van de drie rozen­veredelaars in Vlaanderen, een uitstervend ras. Wat voor Martin begon als een hobby is ondertussen flink uit de hand gelopen. "Ik heb nu een klein bedrijfje waar ik mij intens bezig houd met het veredelen van rozen. Op het proefveld staan jaarlijks tot 30.000 variëteiten", vertelt de veredelaar.

"Dit jaar heb ik geluk gehad, na meer dan acht jaar ­intensieve arbeid zijn er twee nieuwe ­rozenvariëteiten erkend. In juni werd de Peter Paul ­Rubensroos erkend, een roos met een explosie aan kleuren en geuren. Vorige zaterdag, de­ ­eerste Rozendag van de Landelijke Gilden in Putte, werd de helder­witte trosroos ­Midsummersnow gedoopt". Gouverneur Cathy Berx en voorzitter Piet Vanthemsche van Boerenbond namen het meter- en peterschap op zich.

"Midsummersnow is een zaailing van een onbekende ­moeder maar de vader is een rush, een winning van wijlen Louis Lens, de grootste ­Belgische rozenveredelaar", zegt Martin Vissers. Het is een doorbloeiende trosroos met donkergroen blad en wordt ongeveer 70 centimeter hoog. De bloeiperiode begint vroeg in de lente en kan doorlopen tot de eerste vrieskoude. De regenvaste bloemen staan dicht gegroepeerd in ­grote trossen, zodat elke tak wel een boeket lijkt.

"Niet alleen de bloem moet mooi zijn, de hele plant moet evenwichtig zijn en ook zonder bloemen goed ­presenteren", zegt Martin. "Het belangrijkste is de gezondheid van de roos, daarna komt de schoonheid". Opmerkelijk is dat de Midsummersnowroos zonder pesticiden kan. "Goede tuingrond en voldoende meststoffen blijven natuurlijk zeer belangrijk", luidt het. "Ik hoop dat door de aandacht voor deze nieuwe roos, de ­tanende rozenkweek in ­Vlaanderen een extra impuls krijgt".(KS)