Ggo-aardappel aan opmars bezig in Noord-Amerika

Canada heeft de genetische gemodificeerde aardappel Innate een teelttoelating verleend, waarmee het voorbeeld van de Verenigde Staten wordt gevolgd. Innate vormt minder acrylamide aan, een potentieel kankerverwekkende stof als de aardappel te heet wordt gebakken, en is bovendien ook resistent tegen phytophthora. Simplot, het Amerikaans bedrijf dat de aardappel ontwikkelde, verwacht de komende jaren een forse groei van het ggo-aardappelareaal, zowel in de VS als in Canada, wat volgens Boerderij voor extra druk op de Europese aardappelmarkt zou kunnen zorgen.

In Canada mogen akkerbouwers voortaan Innate telen, een aardappel die genetisch gemodificeerd is en daardoor minder acrylamide aanmaakt, resistent is tegen de aardappelplaag en minder gevoelig is voor stootblauw. Innate is een afgeleide versie van de Russet Burbank, een veel geteeld aardappelras in de VS, en werd ontwikkeld door het Amerikaanse voedinsgsmiddelenbedrijf J.R. Simplot. Het bedrijf wijzigde de volgorde van de genen en maakte bepaalde genen onklaar. Het benadrukt dat het niet gaat om transgenese met soortvreemde, of cisgenese met soorteigen genen, want er is geen gen van buitenaf ingebracht.

Volgens Simplot zou de teelt van de Innate-aardappel een grote milieuwinst opleveren, omdat er minder aardappelen verloren zouden gaan, wat dan weer zou zorgen voor een lagere CO2-uitstoot, lagere energiekosten, een lager waterverbruik en een lager gebruik van gewasbeschermingsmiddelen. Sinds vorig jaar mag Innate ook geteeld worden in de VS. Simplot verwacht dat de aardappel de komende jaren een grote expansie zal kennen in heel Noord-Amerika en mikt tegen 2017 op 2.500 hectare.

Afhankelijk van hoe de afzetmarkt reageert op het aanbod van Innate-aardappelen, kan het eventuele succes van de aardappel ook gevolgen hebben voor de Europese aardappelverwerkers. Door de lagere teeltkosten  verlaagt ook de kost voor de verwerking van aardappelen tot exportproducten. De VS en Canada – nu al de grootste concurrenten van de Europese verwerkers op de lucratieve afzetmarkten in Azië en Zuid-Amerika – zouden de Europese sector op die manier kopzorgen kunnen bezorgen.