Eigenaars zijn blij met erkenning als natuurbeheerder

Door de recente hervorming van het natuurdecreet beschouwt de Vlaamse overheid particulieren met een goed natuurbeheerplan als volwaardige partners in het natuurbeleid. Voordien was dat enkel weggelegd voor de erkende terreinbeherende verenigingen zoals Natuurpunt. De koerswijziging in het beleid stemt eigenaarsvereniging Landelijk Vlaanderen tevreden.

Landelijk Vlaanderen, de belangenvereniging van de private landeigenaars, besteedt in de jongste editie van zijn ledenblad ‘De Landeigenaar’ uitgebreid aandacht aan het nieuwe Vlaamse bos- en natuurbeleid. Bij het schrijven van het magazine was het hervormingsproces nog niet afgerond, maar ondertussen is de tekst van het nieuwe natuurdecreet gekend zoals het in eerste lectuur werd goedgekeurd door de Vlaamse regering.

Op voorstel van Vlaams minister van Natuur Joke Schauvliege heeft de regering eerder deze maand in ontwerpfase de regelgeving drastisch vereenvoudigd en de financiering opengesteld voor iedereen die planmatig bijdraagt tot de realisatie van de natuurdoelstellingen. De minister maakte dat zelf wereldkundig met de woorden “natuurbeheer wordt een zaak van iedereen”.

“We brengen focus in het beleid en zorgen dat iedere geïnteresseerde burger of vereniging die meedoet, hiervoor steun krijgt”, zei Schauvliege daarover. De subsidiekanalen worden voor iedereen opengesteld zodat tegenover vergelijkbare engagementen een gelijke verloning staat. Het nieuwe natuurbeheerplan kijkt niet meer naar wie iets doet maar naar wat er gebeurt, en onderscheidt daarbij vier ambitieniveaus. Wie een ambitieus natuurbeheerplan heeft, zal sterker beloond worden.

“In wat men nu noemt ‘multifunctioneel natuurbeheer’ vinden wij veel van onze zorgen en vragen terug om het private natuurbeheer te erkennen”, zegt Philippe Casier, voorzitter van Landelijk Vlaanderen. De eigenaarsvereniging was al lang vragende partij om in het beleid een plaats te geven aan álle actoren in het buitengebied. Uiteraard verwelkomt zij de nieuwe perspectieven voor privé natuurbeheer. “Natuur is niet een monopolie van de terreinbeherende verenigingen. Deze blijven uiteraard een belangrijke rol spelen, maar de hulp van anderen – waaronder de private eigenaars van bos en natuur – is ook welkom zodat overleg en taakstellingen meer in evenwicht komen.”

Casier drukt nog de hoop uit dat na deze wetsintegratie ook het overleg en de bipolaire aanpak bij andere beleidsdomeinen bijgestuurd worden zodat de verschillende terreinbeheerders actief in het buitengebied meer complementair kunnen werken. Hij haalt zijn inspiratie uit Nederland, waar een nieuwe vereniging werd opgericht die fungeert als netwerkorganisatie voor bos- en natuureigenaars, natuurorganisaties en overheidsbeheerders.