Cruciale partners zeggen WTO-akkoord na te streven

Dezer dagen stellen de voorzitters van de twee cruciale WTO-onderhandelingsgroepen - landbouw en industriële goederen - nieuwe teksten voor. Het lijkt er niet op dat die veel zullen afwijken van de huidige teksten. Inzake landbouw waren de meeste problemen al opgeruimd. Wat industriële goederen betreft, blijven de traditionele tegenstellingen verhinderen dat er veel vordering wordt geboekt.

De onderhandelingen, die in 2001 begonnen in Doha, zijn technisch zeer complex. De essentie is wel vrij eenvoudig. De rijke landen moeten zorgen dat hun landbouwsubsidies minder handelsverstorend zijn en moeten hun importtaksen op landbouwproducten verlagen. De opkomende economieën moeten hun invoerheffingen op industriële goederen verlagen. Vooral dat laatste punt blokkeert nu al maanden de Doha-ronde.

Europa en de VS eisen een stevige afbouw van de tolmuren in China, Brazilië, India, enzovoort. Die landen zijn bereid een zekere inspanning te doen, maar willen de mogelijkheid behouden bepaalde sectoren te blijven beschermen. Op het WTO-hoofdkwartier wordt vooral onderhandeld over de mate waarin zo'n bescherming nog kan. De topambtenaren en -diplomaten zullen nog een week lang het terrein effenen. Vanaf 21 juli vergaderen de ministers van Handel van de belangrijkste WTO-lidstaten. Als zij een politieke doorbraak bereiken in de daaropvolgende dagen, is de Doha-ronde zo goed als geslaagd.

Tijdens de G8-top in Japan hebben diverse presidenten en premiers aangegeven dat zij compromisbereid zijn. De Franse president, Nicolas Sarkozy, liet zijn traditioneel protectionisme varen en riep op tot een akkoord, net als de Braziliaanse president, Lula da Silva. Sarkozy werd wel al meteen in eigen land onder druk gezet door de landbouwlobby. Die vreest een inkomensverlies met 25 procent, aldus Jean-Michel Lemétayer, de voorzitter van de boerenbond FNSEA.

Onafhankelijke studies stellen dat Europa voldoende is voorbereid om de nieuwe regels op het vlak van handelsverstorende landbouwsubsidies zonder pijn te implementeren. Het Europees landbouwbeleid is immers al hervormd om de subsidies WTO-compatibel te maken. De Amerikaanse boeren mogen zich, volgens die studies, zelfs verheugen op extra marktkansen door de verlaging van de invoerheffingen elders. Dat geldt ook voor de exportgerichte Europese landbouw.(KS)