Chinees leger moet regenwolken wegknallen

Augustus is één van de natste maanden in China. De kans dat het op de achtste regent, wordt op dik 50 procent geschat. En na alle commotie rond Tibet wil China een vlekkeloze beurt maken. Uitgeregende atleten, doorweekte officials en kletsnatte dansers passen niét in dat ideale plaatje. Er is een oplossing. Met een supercomputer zal de luchtgesteldheid in de grote omtrek rond de stad - een gebied zo groot als België - nauwkeurig in de gaten worden gehouden.

Dreigt er regen, dan worden twee straaljagers de lucht ingestuurd om zilverjodide over de wolken te strooien. Ook de duizenden lanceerinstallaties die in een cirkel met een straal van 90 kilometer rond de stad staan opgesteld en bemand worden door tientallen militairen en boeren, kunnen dat spul richting wolken knallen. "De regen tégenhouden, kun je niet", zegt meteoroloog Michel Nulens van MeteoServices. "Je kunt er wel voor zorgen dat een naderende wolk 'zwaarder' wordt en eerder zijn lading lost, op een moment of een plek die je beter uitkomt".

Regen, zegt Nulens, is niks anders dan waterdruppeltjes, die zich in de lucht aan zogenoemde 'condensatiekernen' hechten. Dat kunnen vuil- of roetdeeltjes zijn, maar ook pollen of ijskristallen. Daardoor worden de druppeltjes zwaarder en vallen ze uiteindelijk. "Zilverjodide lokt dat proces uit", zegt Nulens. "Het zijn schitterende condensatiekerntjes. Het spul afschieten op een wolk werkt dus écht wel". In de Verenigde Staten wordt de techniek op vrij grote schaal toegepast. In de landbouw, maar ook op grote luchthavens.

En ook in Vlaanderen doen ze het: in de fruitstreek wordt zilverjodide op onweerswolken afgeschoten, om ze eerder te doen losbarsten. Op die manier krijg je kleinere hagelbollen en dus minder schade aan de gewassen. "Er zijn twee nadelen", zegt Nulens. "Zilverjodide is lichtjes giftig en het is enorm duur. Vandaar dat het niet op grotere schaal wordt toegepast. In Amerika kunnen ze er enorme gebieden in één keer mee bedienen, in de fruitstreek gaat het vaak om het redden van een ganse oogst en de Chinezen hebben wel wat over voor de openingsceremonie. Maar courante toepassingen zijn onmogelijk".

Het is ook niet gegarandeerd dat het werkt. "Eén bui, die kun je vlot aan. Een dikke regenzone? Dat is wat anders", zegt Nulens. "Dan zou ik twijfelen, om er zoveel geld en middelen tegenaan te gooien". In Afrika werkt het ook niet: "Er moet al vocht in de lucht zitten, voor je het naar beneden kunt laten vallen". In Indonesië probeert men soms regen te maken boven bosbranden, om die op die manier te blussen. "Nodeloos", zegt Nulens. "De roetdeeltjes van een brand vormen zelf al condensatiekernen, dus is de kans dat het boven een brand begint te regenen sowieso al groter. Alleen moet het al verschrikkelijk plenzen om ietwat vuur te kunnen doven".(KS)