Campagne promoot garnaal als kaviaar van de Noordzee

Vissers hebben het niet onder de markt en de garnalenvisser vormt daar geen uitzondering op. De garnaalaanvoer bedraagt nog 10 procent van die van de jaren veertig en er blijven niet meer dan 15 Vlaamse garnalenschepen over. Om de garnalenvisser te helpen het hoofd boven water te houden, wil men nu de Vlaamse garnaal uit de maalstroom van de geglobaliseerde handel halen door het kwalitatieve en ambachtelijke ervan in de verf te zetten.

Er is de 'flauwe' versus de dagverse garnaal. Oorspronkelijk hetzelfde grijze beestje, maar de ene wordt gevangen door schepen die 48 uur op zee blijven, met een chemisch bewaarmiddel behandeld en naar Marokko gevlogen om, gepeld, weer op te duiken in de supermarkten van het land. De kraakverse garnaal blijft ten hoogste 24 uur op zee, wordt ook in zeewater gekookt maar wordt, in plaats van bewerkt, ter bewaring van een extra vleugje zout voorzien. Dat draagt bij tot de smaak en maakt dat de andere flauw wordt bevonden.

Het probleem voor de garnalenvisser is dat de handel het onderscheid niet maakt. Alles gaat in de vismijn samen op de veilingklok en wordt aan een magere prijs door groothandelaars opgekocht, tegen ongeveer 2,5 euro per kilo. Alleen aan 'de trap' in Oostende kunnen dagverse garnalen rechtstreeks aan de man worden gebracht, waar ze voor zo'n 7 euro over de toonbank gaan.

Om dat economisch onrecht uit de wereld te helpen, zet VLAM een campagne op samen met de Stichting Duurzame Visserij en de Orde der 33 Meesterkoks van België. Jaarlijks wordt een driemaandelijks garnaalfestival gehouden aan de start van het garnalenseizoen op 1 september, "als de garnaal dik is en vol van smaak", zo werd in de vismijn van Zeebrugge aangekondigd. De bedoeling is de dagverse garnaal tot in de visspeciaalzaken en toprestaurants van het land te krijgen. De meesterkoks beloven alvast het beestje te promoten.