Alarmerende cijfers over verwoesting Amazonewoud

Het Braziliaanse Amazonewoud slinkt steeds sneller. In de maand augustus ging door branden en houtkap zeker 756 vierkante kilometer bos verloren. Als dit tempo wordt aangehouden blijft er in 2030 niks meer over van 's werelds grootste regenwoud. De Braziliaanse regering steekt volgens De Morgen haar kop in het zand. Voor president Lula is het woud eigendom van Brazilië en moet de rest van de wereld er zich niet mee bemoeien.

De 'groene longen' van onze planeet geraken buiten adem. Er verschijnen dan wel vaak onheilspellende berichten over de houtkap in Zuid-Amerika, maar de cijfers waarmee het Braziliaanse Instituut voor Milieu en Ruimtelijke Ordening (INPE) op de proppen komt, zijn echt alarmerend. Dit jaar zal maar liefst 229 procent meer Amazone gekapt worden dan vorig jaar.

De jongste twee decennia gingen de houtkappers al met de botte bijl door het woud, een gebied ter grootte van Frankrijk moest eraan geloven. Aan die snelheid is het 6,7 miljoen vierkante kilometer grote gebied tegen 2030 helemaal verdwenen. Het immense woud tegen dat jaar omzagen is onmogelijk, maar bosbranden kunnen 'helpen'. Hoe groter de houtkap, hoe droger het woud, hoe groter de kans op bosbranden.

Bovendien komt bij de inkrimping van het gebied een enorme hoeveelheid CO2 vrij. Bomen absorberen broeikasgas maar bij de ontbossing van het Amazonewoud kan tegen 2030 tot 96,6 miljard ton CO2 vrijkomen, wat een toename van één tot anderhalve graad van de gemiddelde wereldtemperatuur betekent. Dergelijke hoeveelheid CO2 komt overeen met meer dan twee jaar mondiale uitstoot van broeikasgassen.

Nog is het niet gedaan. Zonder het woud dreigt de Amazonerivier op te drogen. 's Werelds meest waterrijke rivier wordt gevoed door smeltwater uit de Andes en regenwater uit het Amazonewoud. Zonder die toevoer verdwijnt meteen 20 procent van het natuurlijke zoetwater dat via rivieren in de oceanen terechtkomt.

Brazilië heeft veel belang bij de massale ontbossing. De export van vlees levert het land een bom geld op. Brazilië heeft daardoor steeds meer graasgronden voor vee nodig en grijpt daarvoor naar de houtkap. Naast de vleesexport versnelt ook de stijgende vraag naar hout en suikerrietplantages het ontbossingsproces van het Amazonewoud, dat voor 65 procent in Brazilië ligt. Volgens het gezaghebbende Britse Hadley Center is het al vijf na twaalf voor het regenwoud. Zelfs als de ontbossing per direct wordt stopgezet, transformeert het Amazonegebied zich volgens het Britse onderzoekscentrum tegen het einde van de eeuw tot woestijn.

De Braziliaanse regering steekt intussen haar kop in het zand. Onlangs benadrukte president Lula dat het Amazonewoud eigendom is van Brazilië en dat de rest van de wereld zich niet mag moeien in de heikele kwestie. De enige die de ontbossing enigszins probeerde te stoppen, minister van milieu Marina Silva, gaf enkele maanden geleden haar ontslag aan de regering.

Haar opvolger, Carlos Minc, staat nu voor een haast onmogelijke opdracht. Milieubeschermers zetten de nieuwbakken minister onder loodzware druk, terwijl die amper steun krijgt van zijn eigen regering. Het aftreden van Silva betekent voor sommige milieuorganisaties toch een pluspunt(je). Volgens Roberto Smeraldi, directeur van Friends of the Earth in Brazilië, is de "keizer zijn bescherming kwijt". Verwijzend naar president Lula, die met Marina Silva de schijn hoog hield dat zijn regering wél oog had voor de Amazoneproblematiek. Hoe dan ook, de situatie van het bedreigde regenwoud is méér dan ernstig.(KS)