Vuur is na vijftien jaar nog niet gedoofd bij GAIA
nieuwsVandenbosch laat zich na al die jaren mediabelangstelling van een minder gekende kant zien. Hij wilde ooit sportjournalist worden en verkleed als Zorro of een Roemeense zangeres geeft hij wel eens een optreden. Maar hij ziet het niet zitten dat GAIA zijn imago zou opsmukken door een "lekkere brok met flinke toeters" als voorzitter te bombarderen. "Onze efficiëntie wordt afgemeten aan onze resultaten".
Vandenbosch is er trots op dat GAIA "incontournable" geworden is. "Ik maak deel uit van het Raadgevend Comité van het Voedselagentschap, van de Raad voor Dierenwelzijn en verder zit ik ook in het bestuur van de Europese koepel van dierenrechtenorganisaties die zéér gericht lobbywerk verricht bij de Europese instellingen. Dat zijn zaken die enorm veel dossierkennis vergen".
Vecht GAIA nu dan een stropdassenstrijd uit? De tijd dat Vandenbosch zich vastketende aan slachthuispoorten lijkt ver weg. "Vijftien jaar geleden moésten wij harder van ons doen spreken", luidt de verklaring. "Veel mensen waren zich niet eens bewust van hetgeen gebeurde. We hebben toen een tijdlang fameus aan de poort moeten rammelen. Als het nodig is, doen we dat nog steeds. Maar uiteindelijk red je geen enkel dier door je vast te keten aan een veewagen. Je vestigt zo de aandacht op het probleem, maar het is niet genoeg".
Als minister die bevoegd is voor dierenwelzijn krijgt Rudy Demotte (PS) alvast een onvoldoende van Vandenbosch. "Al jaren zijn er te weinig dierenartsen-inspecteurs om de naleving van de dierenwelzijnswet te controleren. Een aantal van hen wordt nu ook nog mee ingezet om de asbakken te controleren. Als Demotte in Europa een beter leven moet bepleiten voor de vleeskip, laat hij het afweten", aldus het GAIA-boegbeeld. De voorbije weken is hij met Bob de Braadkip het land rondgetrokken om het dierenwelzijn van vleeskuikens aan te klagen.
Vandenbosch vindt het maar niks dat in België elk jaar 220 miljoen "doorgefokte dieren" in 42 dagen tijd van een paar gram tot een slachrijpe kip worden opgekweekt. "Kippenvlees is immoreel spotgoedkoop", klinkt het. "Alles wordt duurder, behalve de kip. Als de brandstof opslaat, tanken wij rustig voort. We betalen met de glimlach een euro estig voor een pintje op café, maar hetzelfde bedrag voor een kip? Dan beginnen we te morren. Dat is puur psychologisch: dat wordt er bij de mensen zo ingeramd. Blijkbaar zijn de vleesverwerkers en veevoedermagnaten machtiger dan de bakkers en de brouwers".
De redering wordt tegengesproken door de evolutie in de legkippensector. Na Makro heeft nu ook Colruyt besloten om geen legbatterij-eieren meer te verkopen. "Ze hebben dus zeer bewust gekozen voor iets duurdere eieren, maar dan wel van kippen met vrije uitloop. Met het risico dat de mensen naar de GB lopen. Dat is moedig. En hun klanten blijven, dát is bemoedigend".
Lees ook: geVILT: "Slimme veehouders zien dierenwelzijn als uitdaging"