"Vlaanderen telt meer dan drie plattelandsgemeenten"

De Landelijke Beweging (Boerenbond, Landelijke Gilden, KVLV, KLJ en LRV) benadrukt dat er in Vlaanderen veel meer platteland is dan de Europese statistieken laten vermoeden. Waar Eurostat slechts drie plattelandsgemeenten telde, berekende de Landelijke Beweging dat 218 van de 308 Vlaamse gemeenten als buitengebied zijn ingekleurd en 43 procent van Vlaanderen in Leader-, met ander woorden plattelandsgebied ligt.

Voor Boerenbond en zijn Landelijke Beweging is het duidelijk dat er méér platteland is dan drie dunbevolkte gemeenten. "Het feit dat meer dan de helft van Vlaanderen wordt bewerkt door land- en tuinbouwers, staaft deze stelling evenals het feit dat de Landelijke Beweging meer dan 250.000 leden telt en actief is in een paar duizend afdelingen, verspreid over heel Vlaanderen", klinkt het.

"Door schamper te doen over het aantal plattelandsgemeenten, wordt de deur open gezet voor argumenten om het plattelandsbeleid af te bouwen. De kans wordt dan groot dat het platteland, met bijhorende open ruimte, volledig verdwijnt". De Landelijke Beweging zal daarom blijven ijveren voor een leefbaar platteland, zowel voor de jongeren (KLJ), de vrouwen (KVLV), de gezinnen (Landelijke Gilden), de ruiters (LRV), als voor de land- en tuinbouwers (Boerenbond, KVLV-Agra en Groene Kring).

De Landelijke Beweging wijst op het belang van betrouwbare statistieken om een goed beleid op te zetten. Dat is een verwijzing naar de berekening door Eurostat en OESO van het aantal ‘dunbevolkte gemeenten’ in de EU. Uit de Eurostat-cijfers blijkt dat Vlaanderen maar drie plattelandsgemeenten meer telt. De OESO legt de grens tussen dun- en dichtbevolkte gebieden op 150 inwoners per km² en telt op die manier 20 plattelandsgemeenten in Vlaanderen.

De Landelijke Beweging is van oordeel dat geëigende criteria nodig zijn om de Vlaamse toestand te beschrijven. Vlaanderen heeft immers door zijn ligging en eeuwenoude sociaal-economische evolutie een ruimtelijke structuur waarbij de stedelijke gebieden sterk vervlochten zijn met het platteland. De stedelijke agglomeraties en economische knooppunten zijn verbonden door een dicht wegennet en infrastructuur.

De OESO heeft bijvoorbeeld zelf toegegeven dat in dichtbevolkte gebieden zoals Japan, Europa en het oosten van de VS haar definitie geen steek houdt en dat de grens daar eerder ligt op 300 tot 350 inwoners per km². Uit cijfers van 2008 blijkt dat 109 van de 308 gemeenten in Vlaanderen onder die grens zitten. Zij zijn dus 'dunbevolkt' binnen Vlaanderen, maar daarom mogen ze zich nog geen plattelandsgemeente noemen, wat Eurostat ook niet doet.

Platteland wordt meestal gezien als het gebied buiten de steden. De Vlaamse planners hebben met het buitengebied in het Ruimtelijk Structuurplan Vlaanderen (RSV) een zone aangeduid die buiten de stedelijke gebieden ligt. De Landelijke Beweging rekende uit dat 214 gemeenten in het buitengebied liggen.

Wanneer de afbakening van de Leadergebieden, waar lokale groepen aan plattelandsontwikkeling doen en dat volgens de EU-richtlijnen alleen mag bestaan uit plattelandsgebied, als criterium wordt genomen, dan blijkt 43 procent van Vlaanderen erkend te zijn als Leader-/plattelandsgebied. De Landelijke Beweging besluit daaruit dat met andere maatstaven dus heel wat meer plattelandsgemeenten in Vlaanderen worden geteld dan de drie van Eurostat of de 20 van OESO.

De Landelijke Beweging vraagt de Vlaamse overheid om blijvend inspanningen te doen om de leefbaarheid op het platteland te bewaken en te verbeteren, onder meer door extra ondersteuning te geven aan de plattelandsgemeenten die geen inkomsten halen uit hoge bevolkings- of industriecijfers. Vlaamse parameters, die rekening houden met de typische sociaal-culturele historiek van Vlaanderen, moeten ontwikkeld worden om de leefbaarheid op het Vlaamse platteland uit te drukken. Zij zullen helpen het gevoerde plattelandsbeleid, waar ook Europa in investeert, te versterken.