"Vlaamse visserij onderging evolutie naar duurzaamheid"
nieuws“Het is gemakkelijk om de Vlaamse visserij zwart te maken, maar even snel kan worden aangetoond dat de weg naar een duurzame visserij resoluut is ingeslagen.” Dat zijn de woorden van Urbain Wintein, voorzitter van de Rederscentrale, de beroepsvereniging van de reders ter zeevisserij, waarmee hij reageerde op een artikel in Knack dat onlangs verscheen.
De realiteit is volgens de Rederscentrale dat de Belgische vloot al heel wat jaren bezig is met ingrijpende aanpassingen en met diversificatie zowel wat betreft vlootsamenstelling als visserijmethodes. Het gevolg is dat de vloot nog slechts bestaat uit 98 vaartuigen, daar waar er 20 jaar geleden nog 200 waren. De Rederscentrale schrijft dit uitsluitend toe aan de grote bijdrage van de Belgische vloot aan de afbouw van de visserijcapaciteit in Europa. Ook de modernisering van schepen en visserijmethodes leidde tot een logische verkleining van de vloot.
De Belgische vloot is samengesteld uit een 40-tal grotere vaartuigen (lengte meer dan 24 meter en motorvermogen meer dan 221 kW) en een 50-tal kleinere. Het gebied dat door die vaartuigen bevist wordt, strekt zich uit van de noordkust van Spanje tot de zuidkust van Noorwegen en van de westkust van Ierland tot de westkust van Denemarken.
De daling van de hoeveelheid aangevoerde vangsten is een ander gevolg van de aanpak binnen de Belgische visserijsector. In de jaren na de Tweede Wereldoorlog waren haringvisserij en visserij in de IJslandse wateren belangrijk voor de sector in België. “Het wegvallen van deze visserijtypes is het gevolg van duurzame beslissingen om de sector in een andere richting te laten evolueren”, aldus de Rederscentrale. De aanvoervolumes hebben daarbij fors aan belang ingeleverd ten voordele van kwaliteit en hygiëne.
Europese en Vlaamse regelgevingen beperken het vissen in de tijd. “Een belangrijke investering als een vissersvaartuig brengt een derde van de tijd niets op omdat er een maximum staat op het aantal dagen dat op zee mag worden doorgebracht”, zegt voorzitter Wintein. Hij noemt dit een derde duurzame evolutie, maar dan vooral duurzaam wat de ecologische pijler betreft en in veel mindere mate wat de socio-economische duurzaamheid betreft.
De Rederscentrale vraagt meer aandacht voor de initiatieven die de Belgische vissers genomen hebben om ongewenste bijvangst en bodemimpact te vermijden. De uitrusting van vistuigen met wielen, het aanbrengen van ontsnappingspanelen in de netten, het gebruik van lichtere materialen en van andere visserijmethodes (waaronder het recent gelanceerde SumWing) maken volgens de Rederscentrale de kritiek op de fel geplaagde Belgische boomkorvisserij helemaal onterecht.
Tot slot wijst de Rederscentrale op de uitgebreide regelgeving die van toepassing is op visserij in Europa en die streng gecontroleerd wordt. Mede daardoor ziet de Rederscentrale meer en meer een positieve evolutie in de visbestanden, wat haar meteen doet vragen om meer wetenschappelijke gegevens over de visbestanden om die optimaler te beheren.
