"Tijd om regionalisering landbouw te herbekijken"

Het ontwerp-KB dat op 19 december 2003 principieel werd goedgekeurd door de federale ministerraad voorziet een dubbele inning op niveau van de slachthuizen om de kosten van de BSE-testen te financieren. Naast een retributie van 17 euro per getest rund wordt een "solidaire gezondheidsheffing" geheven voor elke kilo vlees die het slachthuis verlaat. Deze tweede heffing geldt niet enkel voor rundsvlees maar ook voor kalver-, pluimvee- en varkensvlees.

Het slachthuis laten betalen, betekent dat de kosten zullen doorgerekend worden aan de veehouders. Een algemene vleestaks is volgens Beernaert ook al geen volwaardig alternatief. De pluimvee- en varkenshouders zouden dan evengoed mee opdraaien voor de gekkekoeienziekte. "Het doet denken aan de overstromingspremie die ook door flatbewoners van de dertiende verdieping zou moeten betaald worden", luidt het.

Ook voor de consument is het niet aanlokkelijk om de hele BSE-factuur te betalen. "In dat geval zou hij een subsidie betalen aan het Belgische vlees dat netjes verwerkt naar het buitenland vertrekt", merkt Beernaert op. "Tenzij natuurlijk de taks ter hoogte van de verwerking wordt geheven. Maar dan komt door de hogere kostprijs finaal de boer weer in de verdrukking".

De grote boosdoener is volgens Beernaert de regionalisering van de landbouwsector. "Gewild of ongewild werd toen een fout gemaakt", klinkt het. De dierenproductie werd geregionaliseerd, maar de dierengezondheid bleef federale materie. Omdat de Belgische kippen- en varkenssector haast exclusief Vlaams zijn, dreigt Wallonië de BSE-kosten grotendeels af te schuiven op Vlaanderen. "In een meer radicale regionalisering was het BSE-probleem louter een zaak van volksgezondheid geweest. Na de ervaringen met de vogelpest en de BSE-financiering is het tijd om de regionalisering opnieuw te bekijken".