Te weinig mensen vertrouwd met bacterievuur

In het Hageland was er onlangs discussie over het aanplanten van meidoornhagen in het kader van een Leaderproject. Ongeruste fruittelers maakten de initiatiefnemers er attent op dat meidoornhagen waardplanten zijn voor bacterievuur en dus een bedreiging vormen voor nabijgelegen fruitplantages. Ook in West-Vlaanderen kampten telers het voorbije seizoen met bacterievuur. Er werd een technische werkgroep opgestart die zich bezint over de manier waarop het fenomeen best aangepakt kan worden.

Een eerste pijnpunt heeft te maken met de meldingsplicht voor bacterievuur. Er verstrijkt immers te veel tijd tussen de aanmelding bij het Voedselagentschap en concrete actie op het terrein. Het duurt nu soms enkele weken vooraleer maatregelen genomen worden, omdat eerst stalen genomen worden, die naar een labo gestuurd worden voor diagnose. Bij een infectie door bacterievuur moet echter heel snel gehandeld worden, schrijft Boer&Tuinder.

Een bijkomend probleem is dat te weinig mensen vertrouwd zijn met de ziekte. Een voorlichtingscampagne gericht naar bijvoorbeeld gemeenten, groendiensten en regionale landschappen is geen overbodige luxe. "Zelfs telers en hun personeel moeten opnieuw ingelicht worden over bacterievuur zodat de ziekte in een vroeg stadium herkend kan worden", luidt het bij Boerenbond.

De kenmerken van de ziekte zijn bruinzwart verkleuren, verdorren en verschrompelen van bloesems, bladeren en twijgen. Vooral peren en meidoorns zijn vatbaar voor bacterievuur. De oude naam voor bacterievuur is perevuur. In België en Nederland werd in de jaren tachtig een campagne gevoerd voor het verwijderen van meidoornhagen. Vooral exemplaren die oorspronkelijk uit Italië afkomstig waren bleken vatbaar voor bacterievuur.(KS)