Minder Argentijnse tarwe door financiële onzekerheid

De boeren in Argentinië hebben het kleinste tarweareaal van de voorbije zestien jaar ingezaaid. Volgens het Amerikaanse landbouwministerie dreigt de productie van de op drie na belangrijkste exporteur ter wereld te krimpen tot 12,5 miljoen ton, een daling van zo'n twintig procent in vergelijking met vorig jaar. De voornaamste reden is dat het Zuid-Amerikaanse land ondanks de regenbuien tijdens het voorbije weekend geteisterd wordt door één van de ergste droogtes van de voorbije veertig jaar. Een ander probleem is het gebrek aan kredieten en prijscontracten als gevolg van de gespannen relatie tussen de boeren en de regering.

De Argentijnse landbouweconomie gaat niet zozeer gebukt onder de internationale kredietcrisis, maar wel onder een financiële crisis die zich afspeelt binnen de eigen grenzen. "Kredietlijnen van zowel banken als toeleveranciers zijn afgesneden door de onzekere situatie", zegt Paulina Lescano van het agrarisch adviesbureau Agropuerto uit Buenos Aires.

Bij het begin van dit jaar zal alles er door de hoge prijzen op de wereldmarkt nochtans rooskleurig uit voor de Argentijnse landbouwsector, die op mondiale schaal een belangrijke leverancier is van soja, maïs en tarwe. Een vier maanden durend conflict tussen de landbouwers en de regering van president Cristina Fernandez heeft net zoals de gedaalde marktprijzen twijfel en pessismisme gezaaid.

Het conflict zorgde in Argentinië voor een kapitaalvlucht en stuwde de inflactiecijfers naar boven, en dat terwijl leningen er sowieso al zeer duur zijn door de historische instabiliteit van het land. Cristina Fernandez moest uiteindelijk wel haar exporttaksen op sojaproducten laten varen, maar de politieke spanning is nog altijd voelbaar, deels te wijten aan een aantal nieuwe exportregels die de uitvoer van landbouwproducten bemoeilijken.

Zo werd de toegestane tijdsspanne tussen de registratie van exportcontracten en de verscheping van de goederen ingekort. Daardoor zijn exporteurs niet langer geïnteresseerd om het graan lang op voorhand te contracteren. Traditiegetrouw zijn die contracten voor de boeren echter van belang om in te schatten hoeveel ze kunnen investeren. De contractprijzen worden door kredietverstrekkers gebruikt om na te gaan in welke mate boeren kredietwaardig zijn. Maar in Rosario, de belangrijkste graanhaven, worden die contractprijzen al enkele maanden niet meer genoteerd.(KS)