"Hongerprobleem kost slechts 30 miljard dollar"

In 2006 bedroegen de wereldwijde uitgaven voor wapens 1,2 biljoen dollar en het voedsel dat jaarlijks verspild wordt kan in één enkel land al gauw oplopen tot 100 miljard dollar. "Hoe is het dan mogelijk dat we op jaarbasis geen dertig miljard dollar vinden om 862 miljoen hongerigen te laten delen in het meest fundamentele mensenrecht, namelijk het recht op voedsel?" Met die vraag opende secretaris-generaal Jacques Diouf van de FAO de VN-voedseltop in Rome.

"De tijd van mooie beloften is voorbij, het is tijd voor actie", zei Diouf, die de aanwezige regeringsleiders eraan herinnerde dat ook in het verleden grote voedselconferenties werden georganiseerd. Dat was bijvoorbeeld het geval in 1996. Toen werd de oproep gelanceerd om de honger tegen 2015 te halveren. Tegen de volgende voedseltop in 2002 moest een fonds van 24 miljard dollar verzameld worden om de geplande hongerbestrijding te financieren.

"De ontwikkelingslanden hadden in samenwerking met de FAO hun beleidsplannen, strategieën en programma's netjes uitgetekend. Indien ze de bijhorende financiering hadden ontvangen, zouden ze op het vlak van voedselzekerheid vandaag veel minder kwetsbaar geweest zijn. In plaats van extra steun daalden de fondsen voor landbouwontwikkeling van 8 miljard dollar in 1984 tot 3,4 miljard in 2004, een daling van 58 procent", aldus Diouf.

De directeur-generaal van de FAO wil dus boter bij de vis, maar waarschuwt daarnaast ook voor exportbeperkingen, speculatie en de gevolgen van de klimaatverandering. "Niemand begrijpt hoe de rijke landen een emissiehandel voor CO2 ter waarde van 65 miljard dollar kunnen creëren terwijl geen geld kan gevonden worden om de jaarlijkse ontbossing van dertien miljoen hectare te voorkomen". Even onbegrijpelijk is volgens Diouf het feit dat 11 à 12 miljard dollar aan subsidies in 2006 gebruikt werden om honderd miljoen ton graan weg te leiden van menselijke consumptie om de honger naar biobrandstoffen te stillen.

Diouf nam ook de westerse landbouwsubsidies op de korrel. In de OESO-landen ging het in 2006 om een globaal bedrag van 372 miljard dollar, meer dan het tienvoud dus van hetgeen de wereldwijde hongerbestrijding zou moeten kosten. "Het probleem van voedselzekerheid is er een van politieke aard. Het komt er voor regeringen gewoon op aan om de juiste prioriteiten te bepalen".(KS)