GGO-gras verspreidt zich makkelijk in het wild
nieuwsMaar nu hebben wetenschappers vastgesteld dat het genetisch gewijzigd fioringras zich vanop proefvelden verspreidt in het wild. De wind kan het stuifmeel ver meevoeren en de fijne zaadjes kunnen met dieren, mensen en voertuigen een heel eind meeliften. Herbicideresistent gras zal met het veelgebruikte glyfosaat niet meer te verdelgen zijn, ook niet op akkers met maïs of koolzaad. De wetenschappers vrezen dat het GGO-gras andere wilde soorten zou kunnen overwoekeren en dat het resistentiegen door kruising ook aan andere soorten doorgegeven zou kunnen worden.
Een team rond Jay Reichman van het Amerikaanse Milieuagentschap EPA had 55 plekken onderzocht in een straal van vijf kilometer rond het proefveld met gewijzigd gras. Zes van de onderzochte plaatsen bleken nakomelingen van het GGO-gras te bevatten. De resultaten bevestigen eerdere tests die hadden aangetoond dat het stuifmeel van gewijzigd fioringras tot op een afstand van ruim twintig kilometer soortgenoten kan bestuiven. Ze bevestigen ook de waarschuwingen van anti-biotech activisten dat genetisch gewijzigd gras moeilijk in te dijken is.
Hoe groot het probleem precies is, is nog niet duidelijk. Het Amerikaanse ministerie van Landbouw is begonnen met een uitgebreid onderzoek naar de milieu-effecten van het GGO-gras. Ook in Europa wordt op proefvelden met genetisch gewijzigd gras geëxperimenteerd. Met de nieuwe testresultaten lijkt een toelating voor commerciële teelt nog niet voor morgen, besluit Kim De Rijck in De Standaard.