Fruitbomen moeten verwoestijning stoppen in Senegal

Senegal wil de meedogenloze voortgang van de woestijn tegenhouden met een 'grote groene muur'. Die loopt over een lengte van 7.000 kilometer, van Dakar naar Djibouti. "We gaan niet wachten tot de woestijn ons komt halen", luidt het bij de politieke overheid. "We vallen ze aan". Ook China hoopt met een muur van bomen langs de Gobiwoestijn zijn verwoestijning te stoppen. Dat schrijft De Morgen.

De Senegalese groene muur wordt 5 kilometer breed. Daarmee worden jarenlange, academische discussies over de verwoestijning van de regio eindelijk omgezet in daden. In Oost-Senegal is men al begonnen met de aanplanting op de grens met Mali. Het gaat voornamelijk om fruitbomen zodat de omliggende dorpen baat hebben bij het onderhoud van de muur in plaats van ze te slopen voor houtwinning.

"De muur moet een einde maken aan de cirkel van misoogsten, droogten en de oprukkende woestijn die dit deel van Afrika nu in zijn ban houdt", aldus milieuminister Diagne. In Senegal wordt de woestijn jaarlijks groter met een alarmerende 50.000 hectare. Dat is al een stuk minder dan vijf jaar geleden, toen was dat nog 80.000 hectare. Die scherpe vermindering is een gevolg van de verdrievoudiging van het aantal bomen dat jaarlijks geplant wordt. Hoe lang de bouw van de groene muur duurt en hoeveel het project kost, weet de Senegalese regering nog niet.

De verwoestijning slaat ook fors toe in Azië. In China snoept de woestijn elk jaar landmassa groter dan Nederland weg. Enorme stofstormen - Chinezen noemen het fenomeen 'de gele draak' - beïnvloeden het klimaat. China wil daarom in vijftien jaar tijd het landelijke percentage bos tot 23 procent van het land uitbreiden. Dat is vijf procent meer dan vandaag.

De Chinese groene muur wordt sinds vorig jaar langs de Gobiwoestijn opgebouwd en zal in totaal 4.500 km lang zijn. Verwacht wordt dat dit project tegen 2010 rond is en minstens 8 miljard dollar kost. De muur bestaat uit een groene buitenring van 236 tot 540 meter breed die begrensd wordt door een muur van zand. Binnenin houdt laaggelegen, zandtolerante vegetatie de buitengelegen zandduinen stabiel. Een twee meter breed grindplatform houdt de zandmuur op zijn plaats.

Critici beweren echter dat de groene muur niets meer is dan dure propaganda met het oog op de Olympische Spelen van 2008. Weinige van de miljoenen geplante bomen overleven. Corruptie, bureaucratie, luchtvervuiling en klimaatverandering decimeren het project. Hoewel honderdduizenden herders zomaar werden verhuisd en duinen werden gestabiliseerd, blijft het zand komen.

Lees ook: geVILT: Stofzuigen Vlaamse bomen Olympische Spelen in 2008?