"Derogatie moet grondgebonden bedrijven ontlasten"

Omdat de volledige afbakening als kwetsbaar gebied voor Vlaanderen onvermijdelijk is, kan dit in het vooruitzicht van de beoogde derogatie best zo snel mogelijk gebeuren. Die derogatie moet alleszins de grondgebonden bedrijven ten goede komen. Dat schrijft het VAC in zijn ledenblad. De vakorganisatie maakt zich zorgen omdat naar eigen zeggen alleen nog de kapitaalkrachtigste bedrijven productierechten kunnen kopen. En dat zijn niet de milieuvriendelijkste bedrijven, luidt het.

Als het van het VAC afhangt, wordt de milieuvergunning in ere hersteld en is er geen sprake meer van verhandelbare mestrechten die de boeren vandaag handenvol geld kosten. "De nutriëntenemissierechten zijn in tegenspraak met de Vlarem-wetgeving. Door de norm van 170 kg dierlijke stikstof per hectare wordt de druk op de productie zo hoog dat deze zichzelf zal beperken. De vergunningenstop hoeft dan ook niet behouden te blijven. Aan de milieuvergunning kunnen voorwaarden van uitbating gekoppeld worden, zoals mestafzet of -verwerking".

Op basis van eigen berekeningen is het VAC van oordeel dat de mestverwerkingsplicht in het huidige voorstel van de Vlaamse regering op maat gemaakt is van de "industriële landbouw". De organisatie vindt het anderzijds geen goed idee om bedrijven in gemeenten met een hoge mestdruk een strengere verwerkingsplicht op te leggen. "Dat maakt alles opnieuw veel te ingewikkeld. De mestverwerkingslicht moet bekeken worden per bedrijf".

Wat de bemestingsnormen betreft, is het VAC van oordeel dat er - behalve voor kunstmest - geen bijkomende fosfaatbeperking moet gelden zolang de norm voor dierlijke mest 170 kg stikstof per hectare bedraagt. Met een norm van 85 kg fosfaat op 1 januari 2009 zou voor varkensdrijfmest niet stikstof maar wel fosfaat de limiterende factor worden, stelt de landbouworganisatie. Bovendien zou op die manier geen enkele varkensboer die enkel met zijn eigen mest werkt van een eventuele derogatie gebruik kunnen maken.

Eerder liet Vlaams minister van Leefmilieu Kris Peeters (CD&V) verstaan dat - wat hem betreft - niet meer zou geraakt worden aan de krachtlijnen van het huidige mestvoorstel. Naar eigen zeggen heeft de minister overwogen om de milieuvergunning als instrument in het mestbeleid te gebruiken. Maar die piste werd vlug verlaten "omdat een milieuvergunning op een bepaalde plaats de hinder voor mens en leefmilieu van een bepaalde activiteit tot een voor de omgeving aanvaardbaar niveau wil beperken". Volgens dat systeem zouden alle bedrijven kunnen groeien terwijl dit macro-ecologisch ongewenst is, aldus Peeters.