Denis-Plants verhuist productie naar Vietnam

Het sierteeltbedrijf Denis-Plants uit Beervelde heeft zijn energiekost de voorbije drie jaar zien verdubbelen tot een stuk boven de 100.000 euro. Maar het bedrijf dat zich specialiseert in veredeling, vermeerdering en jongplanten blijft niet bij de pakken zitten. "In Vietnam heb ik nu een productie-eenheid opgestart, omdat ik zo'n hekel heb aan het syndicalisme hier in Vlaanderen", zegt bedrijfsleider René Denis in Boer&Tuinder. Vanaf dit jaar zal ongeveer 30 procent van de productie daar vandaan komen, vanaf volgend jaar de helft.

In eigen land werkt Denis-Plants op twee sites. In Brussel bevindt zich het labo waar de in-vitro productie gebeurt. In Beervelde zorgen een twintigtal medewerkers voor de vermeerdering. "De knowhow blijft in Brussel, maar al wat zuiver productie is, verhuist naar Vietnam", zegt Denis. "De energieprijzen swingen de pan uit, de lonen blijven stijgen en in-vitrocultuur vereist juist veel energie en handenarbeid".

"Ik heb er dus voor gekozen om mijn activiteiten te verhuizen naar een lageloonland. Het is misschien een vies woord, maar voor mij was het ofwel desyndicalisatie ofwel delokalisatie", gaat Denis verder. "Men wil in Vlaanderen al een ondernemingsraad vanaf 20 werknemers. Blijkbaar denkt men dat bedrijven wel zullen draaien als er vakbondsafgevaardigden zijn".

Toch ziet de bedrijfsleider nog toekomstkansen voor de sierteelt in Vlaanderen. Op voorwaarde dat er voldoende ruimte ter beschikking is, en dan in de eerste plaats fysieke ruimte. "De sector heeft nog heel wat sterktes. Zo zijn we erg onderlegd in in-vitrocultuur en er is een heel weefsel ontstaan in de Gentse regio. Daarnaast beschikken we over de echte groene vingers. Veredelen, kloneren, het vereist nog altijd veel knowhow. Kijk maar welke sterke bedrijven op dat vlak hier in de streek zitten".

René Denis betreurt dat de sierteeltsector er in het verleden nooit in geslaagd is om samenwerkingsvormen te ontwikkelen. "In de jaren zeventig had de Vlaamse sierteelt nog een voorsprong op de Nederlandse, maar ze hebben ons met rasse schreden ingehaald door een goede structuur en door coöperatief te werken. Een andere kans die we gemist hebben, is de mislukking van het Sierteeltplatform Vlaanderen. Voor de afzet is een natuurlijke concentratie ontstaan rond Floréac en de Lozen Boer, maar er is te weinig structuur".

Anderzijds gelooft Denis dat nieuwe samenwerkingsvormen in de sierteeltsector niet tegen te houden zijn. "Ik vergelijk het graag met de evolutie bij de dokters. Vroeger was de dokter dag en nacht beschikbaar, hij deed zelfs bevallingen en was daarbij nog dikwijls vertrouwenspersoon. De huidige generatie wil begrijpelijkerwijze vrije tijd in de weekends en dus werken steeds meer doktors in een groepspraktijk. De toekomst van de sierteelt ligt dus ook in meer samenwerking. Ik denk dan aan bedrijven met twee of drie compagnons".

Denis is 56 en denkt intussen al aan de opvolging voor zijn eigen bedrijf. "Ik heb drie kinderen en het is natuurlijk de geheime wens van elke vader dat zijn kinderen het bedrijf zouden voortzetten. Maar als morgen een Chinees of eender wie mij voldoende zou bieden, dan is alles te koop. Op een bepaalde leeftijd moet je afscheid kunnen nemen".(KS)

Lees ook: geVILT: Adrien Saverwyns: "Sierteelt op gevaarlijk kruispunt"