Cupido blaast wolken boven snijbloementeelt niet weg

Op de Brusselse Euroveiling wordt het donderdagochtend in de aanloop naar Valentijn extra druk. Er wordt gerekend op een twee- tot drievoudige omzet. Maar de consument koopt lang niet altijd Belgische snijbloemen. De handelsbalans van de snijbloemen vertoont een negatief saldo van 58 miljoen euro.

664 hectare van het sierteeltareaal wordt ingenomen door teelten onder glas. De snijbloemensector neemt van dat areaal onder glas 72,5 hectare voor zijn rekening. Op 34,7 hectare worden snijrozen - de valentijnsbloem bij uitstek - gekweekt. Daarnaast worden in Vlaanderen ook gerbera's, anjers, anthuriums en alstroemeria's geproduceerd.

De snijbloementeelt situeert zich hoofdzakelijk in Vlaams-Brabant, Oost-Vlaanderen en Antwerpen. In 2007 waren in heel Vlaanderen nog 124 bedrijven met snijbloemen actief. Net zoals hun Europese sectorgenoten krijgen ze af te rekenen met zware concurrentie uit warme landen zoals Kenia, Ethiopië en Ecuador. De invoerwaarde van snijbloemen bedraagt 122 miljoen euro, wat bijna dubbel zoveel is als de exportwaarde.

De voorbije jaren hebben de snijbloementelers zwaar geleden onder de sterk gestegen energiekosten voor verwarming en belichting. In de winterperiode hebben rozen 18 à 20 uur belichting nodig. Alleen al in de afgelopen twaalf maanden kregen de siertelers een verdubbeling van hun energiefactuur te slikken. Voor veel snijbloementelers maakt die tot 40 procent en meer uit van de productiekosten.

De gemiddelde Belg geeft ongeveer 46 euro uit aan sierteeltproducten. Daarvan gaat 15,56 euro naar snijbloemen. Wie op Valentijn rozen krijgt, kan er twee tot drie weken van genieten op voorwaarde dat na de rozen niet in de zon of toch gezet worden en dat de vaas regelmatig bijgevuld wordt met fris water. Bovendien moet na de aankoop twee centimeter van de stengels geknipt worden.