Commissie gekant tegen co-financiering lanbouwbeleid

De Europese Commissie is het niet eens met het voorstel van het Europees Parlement om de landbouwuitgaven deels door de lidstaten zelf te laten betalen indien er na de toetreding van Roemenië en Bulgarije niet voldoende kredieten zijn. Ze staat erop dat landbouw volledig Europees gefinancierd blijft. De EU is namelijk verregaande engagementen aangegaan in de toetredingsonderhandelingen. Dat schrijft Bernard Bulcke in De Standaard.

Langzaam maar zeker wordt het Europees landbouwbeleid, en de financiering ervan, misschien toch weer een discussiepunt naar aanleiding van het opstellen van de meerjarenbegroting 2007-2013. Precies om dat te vermijden, werden die uitgaven al in oktober 2002 vastgelegd tot 2013, na een Frans-Duits akkoord in de aanloop naar de eindbeslissingen over de toetreding van tien nieuwe lidstaten.

Het Europees Parlement is nu aan dat akkoord van 2002 opnieuw aan het prutsen. In zijn voorstel van meerjarenbegroting wordt de gedeeltelijke zelffinanciering van de landbouwuitgaven weer bovengehaald. Dat houdt in dat de beslissingen over landbouw volledig 'Europees' blijven, maar dat de lidstaten voor een deel zelf de nodige financiële middelen voorzien, zonder de Europese omweg. Het Parlement doet dat voorstel omdat er in het akkoord van 2002 geen rekening werd gehouden met de toetreding van Roemenië en Bulgarije.

Fischer Boel verwerpt die mogelijkheid radicaal. Ze steunt de co-financiering niet omdat dit het akkoord van oktober 2002 opnieuw op losse schroeven zet. Gedeeltelijke zelffinanciering zou een zeer slecht signaal zijn voor de tien nieuwe lidstaten omdat de Unie verregaande verbintenissen aanging tijdens de toetredingsonderhandelingen ,,die in de toetredingsverdragen zijn opgenomen''. De landbouwuitgaven zijn voor de Commissie een deel van de Europese solidariteit, specifiek voor de landbouw.

Bovendien zou het effect niet voor alle lidstaten gelijk zijn, vreest Boel, omdat de lidstaten met een relatief belangrijke landbouwsector relatief meest zouden moeten uitgeven hoewel ze ook meestal de armste landen zijn. In absolute cijfers zou Frankrijk door de co-financiering het meest verliezen. Duitsland zou het grootste voordeel doen. Vandaar het grote gevecht dat er al in 1999, bij het vastleggen van de vorige meerjarenbegroting, tussen die twee werd gevoerd. Frankrijk heeft toen de zelffinanciering afgewezen in ruil voor een grondige hervorming van het landbouwbeleid.