Bietentelers verbijten ontgoocheling na hervorming

In heel het land en in diverse kranten reageren bietentelers ontgoocheld op de hervorming van het suikerregme die de voorbije week goedgekeurd werd door de Europese landbouwministers. Sommigen hebben het over de "doodsteek", anderen houden er toch nog de moed in. Bij de suikerfabrikanten overheerst het besef dat er nog efficiënter zal moeten geproduceerd worden. Voor zover er na de rationaliseringen van de voorbije jaren nog marges zijn.

Germain Dhondt, voorzitter van de bietenplanters die leveren aan de Veurnse suikerfabriek, verwacht niet dat veel bietentelers in de Westhoek het voor bekeken zullen houden. "We krijgen nu 43 euro per ton. Na de overgangsperiode wordt dat 26,3 euro. De compensatie van 64 procent wordt het netto-inkomen van de teler, want de verkoop zal enkel nog de kostprijs van de bieten dekken", luidt het.

Het zal voor de telers nu zaak worden om het quotum te halen met zo weinig mogelijk hectare. Vervangingsteelten zijn er niet of nauwelijks. Tenzij de productie voor biobrandstoffen, maar de rendabiliteit ervan moet de komende jaren nog blijken. "Collega-boeren die slechts drie of vier hectare bieten hebben, zullen verdwijnen", zegt Hubert Staelens uit Assenede. "Ik ben bang dat de suikerfabrieken op een bepaald ogenblik hun bieten niet meer zullen willen ophalen".

Het is ironisch dat nauwelijks een week geleden de media de suikersubsidies nog hekelden omdat ze zogezegd alleen maar de agro-industrie ten goede komen. Nu er een pak van die subsidies wegvallen, blijken uitgerekend de kleine telers het eerste slachtoffer te zullen worden. "De grotere bedrijven zullen uitbreiden. Schaalvergroting is het enig mogelijke antwoord op de hervorming", zegt Jos Guelinckx, landbouwer uit het Hageland.

Net zoals Boerenbond en Oxfam concludeert Dirk Ruytings van de Tiense suikerfabriek dat zowel telers in het Noorden als het Zuiden moeilijk krijgen door de ingreep. "Alleen telers en fabrieken die hun kosten voldoende kunnen verlagen, zullen overleven. Je moet in een streek zitten waar de opbrengst per hectare groot genoeg is. Gelukkig is dat bij ons het geval, net zoals in Noord-Frankrijk en Duitsland. Ik verwacht volgend jaar evenveel bieten in de Tiense fabriek".

In landen als Australië, Brazilië en Thailand wordt wel met tevredenheid gereageerd op de suikerhervorming. Het waren deze landen die de kat de bel hadden aangebonden bij de WTO. De grotere suikerfabrieken in Europa kunnen wel leven met het akkoord, net als de beleggers. De koersen van bedrijven zoals Tate&Lyle, Südzucker en Danisco schoten na de hervorming omhoog.