"Vrouwen zijn spilfiguren in land- en tuinbouwgezin"

Het aantal landbouwbedrijven in Vlaanderen slinkt jaar na jaar, bijgevolg ook het aantal land- en tuinbouwsters. Katrien Verstraete, journaliste bij De Tijd, vond het dan ook hoog tijd om hun verhalen op te tekenen en sprak met bijna honderd boerinnen en tuiniersters uit heel Vlaanderen. Dat resulteerde in het boek 'Het erf van mijn moeder. Vier generaties vrouwen in land- en tuinbouw'.

In andere boeken en publicaties komen de vrouwen op Vlaamse land- en tuinbouwbedrijven amper aan bod. "Nochtans waren en zijn vrouwen de onmisbare spilfiguren in vrijwel elk land- en tuinbouwgezin", zegt Katrien Verstraete. "Als er, door bijvoorbeeld sterfte of scheiding, geen vrouw meer is, zie je ook dat een bedrijf niet meer ronddraait. Ook het huishouden, dat de vrouw meestal op zich neemt, lijdt eronder."

Haar boek laat vrouwen aan het woord over het wegcijferen van hun eigen studie- of carrièreplannen toen ze met een landbouwer of tuinder trouwden, over het gebrek aan respect van de consument voor het harde zwoegen in de stallen en de serres, over de toenemende stress, over de onwetendheid bij jong en oud, enz.

Er staan ontroerende verhalen in over vrouwen die er altijd van droomden én dromen om dag in dag uit in en met de natuur te werken, over de verbondenheid met en de liefde voor de stiel. "Eigenlijk hadden en hebben we het mooiste beroep, zeg maar leven, dat er is", getuigt één van hen. Auteur Katrien Verstraete signeert haar boek op 21 mei tijdens het KVLV-event 'Eeuwige passie' waar het 100-jarige bestaan van de vrouwenorganisatie wordt gevierd.