Strengere waternormen voor PFAS en perchloraat in voedselproductie
De federale regering verstrengt de normen voor PFAS en perchloraat voor water dat wordt gebruikt voor de productie van voedsel en dranken. Beide zijn chemische stoffen die moeilijk afbreekbaar zijn en die bij langdurige blootstelling tot verhoogde gezondheidsrisico's kunnen leiden. Een nieuw koninklijk besluit moet voor een hogere bescherming zorgen.
Door de heisa rond 3M weten de meeste mensen intussen wat PFAS betekent. De term wordt gebruikt voor alle stoffen die horen tot de "forever chemicals". Ze komen voor in tal van toepassingen - pannen, regenjassen, plakband, enzovoort - en zijn door hun veelvuldig gebruik sterk verspreid in de natuur. Perchloraat is een stof die vooral voorkomt bij de productie van vuurwerk, kunstmest en munitie. Het lost makkelijk op in water en is, net als PFAS, moeilijk af te breken.
We kunnen op verschillende manieren aan beide stoffen worden blootgesteld, zoals door inname van voedsel of drank. Dat voor de productie daarvan ook water wordt gebruikt, bewijst voor de bevoegde ministers Frank Vandenbroucke (Volksgezondheid, Vooruit) en David Clarinval (Landbouw, MR) het belang van strengere normen.
Hun koninklijk besluit regelt die verstrenging, parallel aan de gewestelijke normen die gelden voor leidingwater. Ten laatste vijf jaar na de publicatie zal voor de vier PFAS die het vaakst voorkomen, de streefwaarde van 4 nanogram per liter gelden. Voor perchloraat komt een grenswaarde van 13 microgram per liter. Er wordt een overgangstermijn voorzien zodat de nodige maatregelen kunnen getroffen worden. Bij inbreuken zal het Federaal Voedselagentschap FAVV sancties kunnen opleggen.
Toxicoloog nuanceert PFAS-toename in groenten en fruit: "Gevoeligere metingen en strengere normen"
duidingBron: Belga
