nieuws

Stijgende duivenpopulatie verjaagt witloofboeren

nieuws
In de regio Kampenhout krijgen landbouwers steeds vaker af te rekenen met bosduiven die de scheuten van koolzaad, witloof of tarwe op het veld komen opeten. De witloofboeren roepen op tot een afwijking op het jachtverbod op duiven, anderen kiezen het hazenpad en wijken uit naar de regio Tienen omdat de bosduif daar nog natuurlijke vijanden heeft.
30 april 2013  – Laatst bijgewerkt om 14 september 2020 14:21
Lees meer over:

In de regio Kampenhout krijgen landbouwers steeds vaker af te rekenen met bosduiven die de scheuten van koolzaad, witloof of tarwe op het veld komen opeten. De witloofboeren roepen op tot een afwijking op het jachtverbod op duiven, anderen kiezen het hazenpad en wijken uit naar de regio Tienen omdat de bosduif daar nog natuurlijke vijanden heeft.

Landbouwers in de regio Kampenhout, Perk, Kortenberg en Steenokkerzeel worden al jaren geplaagd door duiven die de jonge scheuten van hun velden komen eten. Vooral koolzaad, witloof en tarwe vallen in de smaak bij de vermaledijde vogels. Bij sommige boeren is de overlast zo groot dat ze uitwijken naar de regio Tienen waar de duiven vooralsnog geen bedreiging vormen voor de gewassen.

Vooral in mei en juni, wanneer de eerste witloofscheuten op het veld groeien, is de situatie moeilijk te controleren. Aangezien de gewone jacht op houtduiven inmiddels gesloten is, hebben verschillende boeren bij de lokale wildbeheereenheid aangedrongen om bij het Agentschap voor Natuur en Bos (ANB) een aanvraag voor bijzondere bejaging te doen. Die kan worden toegestaan van 1 maart tot 14 september.

Een jachttoelating lijkt de enige mogelijkheid om de duiven een halt toe te roepen. Andere oplossingen zijn vaak duur of veroorzaken overlast. Zo kunnen geluidskanonnen soms wel een oplossing bieden, maar zijn ze niet altijd even geliefd bij de buren. De gewassen overspannen, is evenmin een optie: “Het is duur, arbeidsintensief en bovendien zijn de netten windgevoelig”, aldus Kampenhouts schepen van Landbouw Rudy Van Ingelgom (N-VA).

“Ook de klassieke vogelverschrikker heeft nog nauwelijks impact”, aldus Van Ingelgom. “Vroeger leefden de bosduiven in het bos, maar doordat er in Vlaanderen amper nog bos bestaat, moeten de dieren op een andere manier voedsel zoeken. En dat vinden ze op de akkers. Bovendien zijn ze groter en robuuster geworden en hebben ze geen schrik meer van de buizerd of de valk.”

De wildschade aan gewassen kan gemeld worden via de wildschade-enquête van Boerenbond.

Bron: Boer&Tuinder / Het Nieuwsblad

Gerelateerde artikels

Er zijn :newsItemCount nieuwe artikels sinds jouw laatste bezoek