Onvrede over strenge huisvestingregels in seizoenarbeid

De soepele overgangsperiode van het Kataraktdecreet voor tijdelijke huisvesting van seizoenarbeiders loopt eind dit jaar af. Vanaf 1 januari 2011 gelden strengere regels. Bedoeling is seizoenarbeiders zoals fruitplukkers een betere huisvesting garanderen en meer rechtszekerheid creëren voor fruitboeren die ze aanwerven. Toch stoot het decreet in de sector op kritiek.

De laatste jaren is het aantal seizoenarbeiders in de fruitteelt sterk gestegen. Voor plukkers uit het buitenland, bijvoorbeeld uit Polen, moeten fruitboeren logies voorzien. In de praktijk betekent dit vaak dat tijdelijke constructies zoals stacaravans of wooncontainers worden neergezet. Vanaf 1 januari 2011 worden de regels in verband met huisvesting echter verstrengd. Tijdelijke constructies voldoen hier zelden aan.

Het Kataraktdecreet trad al in werking op 6 juli 2008, maar om fruitboeren de kans te geven zich voor te bereiden, werd tot en met 31 december van dit jaar een minder strenge overgangsperiode ingesteld. Het nieuwe decreet werd in het leven geroepen omdat het Kamerdecreet uit 1997, dat voordien de huisvesting van seizoenarbeiders regelde, geen specifieke bepalingen voor seizoenarbeid omvatte. Dit leidde tot verwarring en rechtsonzekerheid bij fruitboeren.

Het Kataraktdecreet bepaalt daarom specifieke oppervlaktenormen voor kamers die verhuurd worden aan tijdelijke seizoenarbeiders in land- en tuinbouw. Vanaf 1 januari 2011 moeten kamers minimum 8 m² groot zijn, net zoals studentenkamers. Bovendien moet de totale oppervlakte van kamer en gemeenschappelijke ruimte waarin één persoon verblijft 18 m² groot zijn. Per extra persoon moet daar 10 m² bijkomen: 8 m² slaapruimte en 2 m² gemeenschappelijke ruimte. Tenslotte moet de gemeenschappelijke ruimte worden uitgerust met kook- en wasmogelijkheden, inclusief stromend water, en moet de oriëntatie en lichtinval aan strengere normen voldoen.

Grote fruitteeltbedrijven hebben hun tijdelijke woonoplossingen ondertussen vervangen door vaste, meer comfortabele verblijven. Voor kleine fruitboeren zijn de investeringen moeilijker te dragen. “Voor drie maanden per jaar zo’n zware investeringen maken, dat kan ik niet”, getuigt fruitteler Piet Porreye in Het Nieuwsblad. “Ik zoek naar een andere oplossing. Ik werk nu bijvoorbeeld met Waalse plukkers, studenten en werkzoekenden. Het is niet ideaal, want ze blijven geen volledig plukseizoen of werken niet zo hard als Polen, maar ze hebben tenminste geen slaapplaats nodig. Ik vrees dat de nieuwe regels de instroom van Polen in de fruitsector zal afremmen.”