Landsbond Pluimvee toont impact beleidsbeslissingen aan commissieleden

Van alle veeteeltsectoren is de pluimveehouderij de kleinste. Een 650-tal vleesveekippenhouders hebben samen een capaciteit voor 34 miljoen dieren. De legkippenhouders zijn zelfs niet met tweehonderd in Vlaanderen, en ook in de vermeerdering zijn er nog een kleine 150 bedrijven actief. De kalkoenhouders in Vlaanderen zijn zelfs maar met 34 Sinds de vorige Vlaamse verkiezingen in 2019 werd het idee van de Pluimveetour gelanceerd om de poltiek meer voeling met het veld te laten krijgen. Het corona- en het vogelgriepvirus kwam er tussenin gefietst, maar uitendelijk kon de tour toch doorgaan. Met een delegatie van de commissie landbouw en de commissie dierenwelzijn werden vier Vlaamse bedrijven bezocht om de politici een waarheidsgetrouw beeld te geven en de impact van mogelijkse beslissingen.

Het eerste bezoek vond plaats in Passendale waar de commissieleden een braadkippenbedrijf zagen op het moment dat de kuikens in de stal uitkomen. Eric Hoeven en Steven Vervaeke van broeierij Vervaeke-Belavi stonden de commissieleden te woord om uitgebreid over deze farmhatching techniek, een Vlaamse innovatie trouwens, te vertellen. “Voor de braadkippensector wordt altijd op de hoge zelfvoorzieningsgraad van 210 procent gewezen”, vertelde Danny Coulier, “voor een stuk is deze hoge zelfvoorzieningsgraad nodig doordat de Europese markt een filetmarkt is, we zijn afhankelijk van derde landen om de alle stukken van de kip te kunnen vermarkten. In het verleden zijn er al veel conceptkippen gelanceerd, zoals de Mechelse Koekoek, de Gallux en nu de Beter Chicken Commitment, maar het is onder meer door die moeite om het hele dier te verwaarden dat die concepten niet uit de niche geraken.”

De volgende stop was een kalkoenbedrijf in Gits. Hier geen schattige donzige kuikens, maar zo goed als slachtrijpe kalkoenhennen van 14 weken oud. “De sector is de framing van dierenrechtenorganisaties meer dan beu, vandaar dat we deze politici zonder doek voor de ogen lieten zien hoe het houden van kalkoenen er echt aan toe gaat”, klinkt het bij Coulier. Ongeveer 60 procent van de Vlaamse kalkoenproductie wordt afgezet via de kleine West-Vlaamse slachterij en verwerker Volleystar, in totaal zo’n 700.000 dieren. Al de rest wordt in Duitsland geslacht en voor de Duitse markt geproduceerd. Vanuit de commissie Dierenwelzijn klinkt regelmatig de roep om de bezettingsgraad te verlagen, maar strengere normen dan Duitsland hanteren zou de toekomst van de kalkoenhouderij in Vlaanderen hypothekeren. Een andere belangrijke bedreiging is de opkomst van blackhead, een parasitaire leverziekte die niet meer preventief kan bestreden worden. “Tot 90 procent van de stal kan zo verloren gaan, terwijl wij deze ziekte eigenlijk onder controle hadden. Het wordt moeilijker en moeilijker om dit als kalkoenhouder te gaan verzekeren”, duidde Coulier.

Van daar werd een doorgereden naar Wingene voor een bezoek aan een leghennenstal met vrij uitloop. Het al dan niet behandelen van de snavel is onder meer een hot-topic binnen de leghennensector, maar hier konden de commissieleden het resultaat zien van de behandeling met nieuwe infraroodtechnieken, die alleen de scherpste punt van de snavel doet afvallen. Een paar weken eerder al had de Pluimveebond een excursie met Minister van Dierenwelzijn Ben Weyts over het uitfaseren van de verrijkte kooien. Coulier: “De zelfvoorzieningsgraad van Vlaanderen dreigt onder de 100 procent te duiken, ook door het hele PAS-verhaal is omschakelen en dus meer stikstofuitstoot voor veel bedrijven geen realistische optie.”

Afgesloten werd er in een spiksplinternieuwe braadkippenstal in Zomergem. Aan het woord kwam een moegestreden pluimveehoudster die in 2014 een rood bedrijf was geworden in Sinaai. Met middelen van de VLM bouwden ze een nieuwe stal op een locatie in Zomergem, maar hun vergunning viel na vele juridische procedures in het water omdat dichtbij een mogelijk habitatgebied van een beschermde uil is. Een ronde kon er uiteindelijk opgezet worden in de stal, kosten liepen in de twee miljoen euro. “Maar al te vaak wordt er vergeten dat er achter elke beleidsbeslissing ook een menselijk aspect schuil gaat. De impact van beleidsbeslissingen, eveneens op het menselijk aspect, en het belang om ervoor met de voeten in het veld te staan om te weten wat de werkelijke impact is, daar was het de Landsbond Pluimvee om te doen”, besloot Coulier.