Fytoweb.be onderscheidt feit van fictie over glyfosaat

Door de uitgelekte e-mails die duidelijk maken dat Monsanto wetenschappelijk onderzoek beïnvloedde en mogelijk zelfs vervalste, rijzen er nog meer twijfels over de veiligheid van glyfosaat. De onkruidbestrijder ligt al twee jaar lang onder vuur want in 2015 oordeelde het Internationaal agentschap voor kankeronderzoek dat glyfosaat waarschijnlijk kankerverwekkend is voor de mens. Sindsdien is het niet makkelijk om feit van fictie te onderscheiden. Voor een heldere stand van zaken kan je terecht op de website Fytoweb.be, een initiatief van de dienst Gewasbeschermingsmiddelen van de FOD Volksgezondheid.

De zogenaamde ‘Monsanto Papers’ bezorgen het glyfosaatdossier een kwalijk geurtje. Als een fabrikant van een chemische stof het onderzoek rond de veiligheid van het product probeert te beïnvloeden, hoe zeker kan je dan zijn dat de Europese autoriteiten glyfosaat juist beoordelen. Het is logisch dat die vraag gesteld wordt, te meer omdat het WHO-agentschap IARC glyfosaat beschouwt als waarschijnlijk kankerverwekkend voor de mens terwijl de Europese autoriteiten EFSA en ECHA niet tot dat besluit komen.

Wie zich er van wil verzekeren dat de beoordeling van glyfosaat ernstig gebeurt, neemt best eens een kijkje op Fytoweb.be. Landbouwers kennen de website omdat ze langs deze weg kunnen uitvissen welke gewasbeschermingsmiddelen toegelaten zijn. Gelet op de actualiteit is Fytoweb.be voor een groter publiek nu ook interessant om op de hoogte te blijven van de gebeurtenissen in het glyfosaatdossier.

De auteur van de verhelderende toelichting is de dienst Gewasbeschermingsmiddelen en Meststoffen van de FOD Volksgezondheid die onder meer bevoegd is voor het afleveren van toelatingen van gewasbeschermingsmiddelen die in België op de markt komen. “De voorbije 12 maanden is onze webpagina over glyfosaat 6.800 keer geconsulteerd door zowel Nederlands- als Franstaligen. Wie glyfosaat als zoekopdracht ingeeft in Google, vindt de FAQ bovenaan de zoekresultaten”, vertelt diensthoofd Maarten Trybou.

Op de webpagina legt de federale overheidsdienst bijvoorbeeld uit waarom de toelating van een stof deels gebaseerd is op studies die uitgevoerd zijn in opdracht van de fabrikant. “Overal ter wereld geldt de regel dat diegene die een stof op de markt wil brengen ook de nodige kosten en inspanningen moet leveren om te bewijzen dat die stof geen onaanvaardbaar risico vormt voor menselijke gezondheid en leefmilieu. Een systeem waarbij de bevoegde overheden zelf instaan voor het uitvoeren van de studies zou gigantisch veel overheidsmiddelen en ambtenaren vergen. Het is dus niet realiseerbaar en zou er bovendien op neerkomen dat de ontwikkeling van nieuwe en veiligere gewasbeschermingsmiddelen ernstig vertraagd wordt.”

Hoe verloopt de procedure dan wel? Europa koos ervoor om de producenten de studies te laten financieren en heel strenge criteria op te leggen aan de laboratoria die de studies uitvoeren. De kwaliteit van hun analyses wordt nauwgezet gecontroleerd door de overheid. Naast door de producenten gefinancierde studies moet het Europese erkenningsdossier ook de meest recente en de relevante literatuurstudies omvatten. Alle gepubliceerde studies van onafhankelijke laboratoria worden dus eveneens meegenomen in de evaluatie.

De fabrikantenstudies bevatten veel meer informatie dan de andere studies zodat ze uitsluiten volgens de dienst Gewasbeschermingsmiddelen een onvolledig en scheefgetrokken beeld geeft van de mogelijke effecten van een chemische stof. De evaluatie van kankeronderzoeksagentschap IARC is, in tegenstelling tot wat vaak beweerd wordt, ten andere eveneens gebaseerd op enkele studies van de industrie.

Meer weten over glyfosaat? Consulteer Fytoweb.be.