Fevia kant zich tegen zwerfvuiltaks: “Drie keer zo hoog als in buurlanden”

Zwerfvuiltaks

Fevia verzet zich tegen de zwerfvuiltaks die de gewesten aan de voedings- en drankenproducenten willen opleggen. Volgens de federatie gaat het om een taks van 112 miljoen euro, een bedrag dat “drie keer hoger” zou liggen dan in de buurlanden. Fevia waarschuwt dat de invoering van de zwerfvuiltaks zou resulteren in een duurdere winkelkar. De Vlaamse regering boog zich vorig jaar al over de kwestie, maar volgens het kabinet van Vlaams minister van Omgeving Zuhal Demir (N-VA) is er nog geen beslissing genomen.

Het is niet de eerste keer dat Fevia aan de alarmbel trekt over de geplande zwerfvuiltaks. Het gaat om de omzetting van de Europese Single Use Plastic (SUP)-richtlijn tegen wegwerpplastic naar een nationaal beleid. Die richtlijn houdt in dat producenten van voeding en dranken moeten meebetalen voor de inzameling van afval en het opruimen van zwerfvuil. Lokale besturen rekenen die kost nu nog door in de belastingen.

112 miljoen euro

Vlaanderen, Wallonië en Brussel zijn al enige tijd op zoek naar een samenwerkingsakkoord over de kwestie maar de precieze berekening en doorrekening van de zwerfvuilkost is daarbij een heikel punt. Fevia heeft bovendien kritiek op de berekeningsmethode. Volgens het huidige voorstel zou die belasting de bedrijven jaarlijks 112 miljoen euro kosten. Volgens Bart Buysse, CEO van Fevia, ligt de kost voor het opruimen van zwerfvuil in België drie keer hoger dan in de buurlanden.

De voedingsfederatie waarschuwt ook dat de zwerfvuiltaks de rentabiliteit van de bedrijven nog meer onder druk zal zetten. "Bedrijven zullen geen andere keuze hebben dan deze belasting door te rekenen in de verkoopprijs van voedingsmiddelen en dranken. Deze extra belasting zal dus opnieuw een impact hebben op de prijs van het winkelkarretje", klinkt het.  

“Taks is vermijdbaar”

De Vereniging van Vlaamse Steden en Gemeenten (VVSG) zegt altijd al voorstander te zijn geweest van de doorrekening aan de producenten en stelt bovendien dat de taks “vermijdbaar” is. "De doorrekening zou de producenten moeten aanzetten om aan preventie te werken en dus zo weinig mogelijk zwerfvuilgevoelige producten op de markt te brengen. De taks is dus vermijdbaar: als producenten initiatief nemen om te vermijden dat die producten op de grond belanden, dan zijn er ook geen opruimkosten en dan moeten de producenten de taks ook niet betalen", klinkt het.

VVSG is het ook niet eens met de Fevia-kritiek op de berekeningswijze. "De berekeningsmethode voor de kostprijsbepaling is robuust: ze wordt al jarenlang op dezelfde manier toegepast en met nagenoeg een zelfde resultaat", besluit VVSG.