Dierenwelzijn/slacht gaat voor Animal Rights niet samen

Boerenbond zette landbouwonderzoeksinstituut ILVO aan het werk voor de ontwikkeling van een dierenwelzijnsapp. De digitale vragenlijst geeft veehouders meer inzicht in de verschillende aspecten van dierenwelzijn, en het resultaat dat erop gekleefd wordt evenals de benchmark met collega’s werken motiverend om beter te doen. ILVO gaf op VILT.be extra toelichting bij de nieuwe tool en we lieten ook een derde partij aan het woord, expert dierenwelzijn Bert Driessen. Als wetenschapper denkt hij na over welzijn in elke levensfase van het dier, dus ook tijdens het slachtproces. Dat is voor Animal Rights onbegrijpelijk: “Het slachten van een dier is altijd lijden en het doden van een individu is het grootst mogelijke onrecht dat deze kan worden aangedaan. Een inbreuk op het welzijn dus.”

De undercoverbeelden die Animal Rights maakte van mistoestanden in slachthuizen straalden negatief af op alle schakels in de vleesketen, ook op de primaire producenten. Alle negatieve media-aandacht stootte veehouders tegen de borst zodat Boerenbond de campagne ‘Blije dieren, blije boer’ startte. Hiermee vroeg de organisatie aandacht voor de inspanningen die veehouders dag in, dag uit doen om het welzijn van hun dieren te garanderen. Verbetering is natuurlijk altijd mogelijk zodat aan een roadmap dierenwelzijn werd geschreven. De dierenwelzijnsapp die ILVO ontwikkelde om het welzijn in varkens-, pluimvee- en rundveestallen te scoren, is een mooi voorbeeld van de extra inspanningen die de sector op eigen initiatief wil doen.

Op VILT.be gaf ILVO toelichting bij de ontwikkeling en het opzet van de applicatie. En we lieten ook onafhankelijk onderzoeker Dier&Welzijn Bert Driessen aan het woord over de wetenschap die dierenwelzijn is. Hij beantwoordde een aantal pertinente vragen, bijvoorbeeld of je wel van dierenwelzijn kan spreken bij dieren die uiteindelijk geslacht worden. “Als wetenschapper denk je na over welzijn in elke levensfase van het dier, op ieder moment en op elke plaats. Dierenwelzijn is dus ook het optimaliseren van het slachtproces”, aldus Driessen.

Animal Rights kreeg van hem een veeg uit de pan omdat ze net als andere dierenrechtenorganisaties wel wegen op de maatschappelijke discussie over dierenwelzijn – denk aan de undercoverbeelden – maar nooit deelnemen aan onderzoeksprojecten die erop gericht zijn om het dierenwelzijn in de veehouderij te verbeteren. Uit de reactie van Animal Rights kan je afleiden waarom ze dat niet doen: minder stress of een betere huisvesting veranderen niets aan het feit dat de kippen of varkens uiteindelijk gedood worden en dat vindt een dierenrechtenorganisatie verwerpelijk.

Erwin Vermeulen, campagneleider bij Animal Rights, schrijft: “Het slachten van een dier is altijd lijden. Er is altijd pijn en stress. Het doden van een individu is het grootst mogelijke onrecht dat deze kan worden aangedaan, want het is het ontnemen van de mogelijkheid tot het nastreven van een bloeiend leven. Een inbreuk op het welzijn dus. Als je je het lot van de varkens in Tielt of die van de kalveren in Hasselt uit onze beelden voor ogen haalt, is het heel goed te verdedigen dat het niet naar deze horrorplekken vervoeren en het niet slachten van deze dieren beter was geweest voor hun welzijn.”

Driessen definieert dierenwelzijn aan de hand van de vijf vrijheden (o.a. vrij van honger, angst en fysiek ongerief). Volgens Vermeulen weten wetenschappers maar al te goed dat er in de intensieve veehouderij en in de slachthuizen “op geen enkele wijze aan die vijf vrijheden wordt voldaan”. Hij neemt het wetenschappers zoals Bert Driessen daarom kwalijk dat “ze zich laten betalen door de industrie om slachthuizen zo snel mogelijk weer terug te brengen tot business-as-usual, om de consument zich daar ook nog eens goed bij te laten voelen en tegelijkertijd de politiek te sussen”.

Erwin Vermeulen maakt ook heel helder waarin een dierenrechtenorganisatie als Animal Rights verschilt van een dierenwelzijnsorganisatie: “Verbeteringen van het dierenwelzijn bieden geen bescherming tegen menselijk machtsmisbruik, menselijke willekeur en het institutionele geweld van deze industrie. Dat doen alleen rechten en het respecteren van die rechten.” Bij Animal Rights werd het VILT-artikel gelezen maar overtuigen kon het discours dat dierenwelzijn meer wetenschap en minder emotie moet zijn hen niet. “De combinatie van wetenschap en empathie doet ons concluderen dat de industrie die Driessen verdedigt één van de grootste misdaden uit de menselijke geschiedenis is.”