"Het komt weer goed met de Vlaamse varkenshouderij"

Hoewel de varkensbedrijven door een zware crisis worden getroffen, wil Riccy Focke van vzw Boeren op een Kruispunt niet horen van het einde van de Vlaamse varkenshouderij. “Het is mijn overtuiging dat het met de varkensmarkt opnieuw in orde komt. Dat was zo bij de tomaten en ook de zuivelsector overleefde een crisis. Geen enkele sector is zo veerkrachtig als de landbouw”, klinkt het in het maandblad Varkensbedrijf.

Sinds de oprichting van de organisatie in januari 2007 ontving Boeren op een Kruispunt al 880 oproepen van bedrijven. Daarvan zijn er 225 bedrijven met zeugen en/of vleesvarkens. Eén op vijf van die bedrijven hebben enkel vleesvarkens. Van de zeugenbedrijven die bij de vzw komen aankloppen, heeft 46 procent minder dan 150 zeugen, 34 procent tussen de 150 en 300 zeugen en 20 procent huisvest meer dan 300 zeugen.

Opvallend is dat de organisatie in 2010 minder aanmeldingen ontving van varkenshouders dan de jaren voordien. “Hoe groter de crisis, hoe meer andere organisaties er actief mee bezig zijn. Varkenshouders voelen zich daardoor erkend in hun probleem en verwachten dat er een oplossing komt. Daarom zijn ze minder geneigd om naar ons te stappen”, verklaart Focke deze paradox. “Ook zien we dat de veevoederindustrie en de banken elkaar opzoeken om samen oplossingen te zoeken.”

Focke benadrukt dat bij hen de gezinsbelangen voorop staan. “Hebben wij het dossier onder onze hoede, dan laten we niet toe dat genoemde partijen het bedrijf overnemen voor een prikje. Onze taak bestaat erin om de landbouwers die bij ons aankloppen, te beschermen en hen te inspireren om een betere toekomst te vinden.” Bij Boeren op een Kruispunt geven ze toe dat de individuele situaties soms schrijnend zijn. “Zelfs de betere ondernemers zitten nu in zak en as.”

“Maar wij zoeken nooit naar oorzaken of schuldigen. We concentreren ons op de praktische oplossingen, die mensen individueel vooruit helpen”, zegt Riccy Focke, die benadrukt dat het er voor hen vooral op aankomt om de crisis menselijk te houden. “Het belangrijkste is dat de mensen een signaal krijgen dat ze meetellen en dat we in hen geloven. Binnen of desnoods buiten de sector, er is en blijft een toekomst voor iedereen. We wonen in Vlaanderen en daar zijn er nog steeds meer oplossingen dan problemen.”

Wanneer een boer bij Boeren op een Kruispunt komt aankloppen, verloopt de aanpak in drie fasen. Eerst wordt er een globale balans van het bedrijf opgemaakt. Is de zakelijke en persoonlijke draaglast nog draaglijk? “In heel wat gevallen is onze conclusie dat het bedrijf rendabel is. Toch is er vaak geen geld om te leven en te betalen. Daarom maken we een kasplanning op. Zo kunnen we het vertrouwen bij de leveranciers en de bank herstellen en realistische afbetalingstermijnen zoeken”, licht Focke toe.

Zodra alles discreet in kaart is gebracht, breekt de fase aan waarbij het er vooral op aankomt de steunpunten van de betrokkenen te herstellen. “Onze klanten moeten met hernieuwd zelfvertrouwen terug contact durven opnemen met collega’s, landbouworganisaties, boekhouder, enz. Zodra de gangbare voorlichters zich weer toeleggen op het bedrijf, proberen wij dit los te laten. We concentreren ons verder op het welzijn van de mensen zelf.”

Volgens Riccy Focke wordt vroeg of laat voor elke adviesvrager een oplossing gevonden. “Alleen is die oplossing soms anders dan wat die mensen verwacht hadden. Soms draait het uit op een faling, maar dan nog hebben we mogen meemaken dat we die mensen zes maanden later ontmoeten en ze ons hartelijk bedanken. Gewoon, omdat de last van hun rug is en ze weer een toekomst hebben. Daarom doen we ook niet mee aan doemdenken. Een uitzichtloze toekomst helpt niemand vooruit. Wat ons betreft is geen enkele sector afgeschreven. Het komt dus wel opnieuw goed met de varkenshouderij”, besluit hij.