Aantal erkende dierenartsen steeg met 14 pct op 5 jaar

Het aantal erkende dierenartsen in ons land is in de periode 2012-2016 gestegen van 5.554 tot 6.324 (+14%). De toename situeert zich vooral bij de Nederlandstalige dierenartsen (van 3.239 tot 3.737). Het aantal Franstaligen nam toe van 2.315 tot 2.587. Dat blijkt uit het antwoord van voormalig federaal minister van Landbouw Willy Borsus op een schriftelijke vraag van parlementslid Yoleen Van Camp (N-VA).

Wie als dierenarts wil werken moet houder zijn van een diploma van dierenarts en ingeschreven zijn op de lijst van de Orde der Dierenartsen. Om als erkende dierenarts te werken moet ook een aanvraag worden ingediend bij de FOD Volksgezondheid. Erkenning is noodzakelijk voor taken zoals het epidemiologisch toezicht, bedrijfsbegeleiding, toezicht op kennels, elektronische identificatie en rabiësvaccinatie. 

Het hoge aantal studenten diergeneeskunde en de oververzadigde arbeidsmarkt voor dierenartsen zijn al langer een bezorgdheid in onderwijs-, arbeids- en politieke kringen. In mei van dit jaar legden een aantal parlementsleden nog een resolutie voor aan het Vlaams Parlement waarmee ze de regering om specifieke maatregelen vroegen. Het probleem is niet alleen de grote instroom, maar ook de lage slaagkansen voor wie de opleiding start, zeker omdat de organisatie van een opleiding tot dierenarts handenvol geld kost. Ook ligt het studierendement van studenten diergeneeskunde beduidend lager dan in enigszins vergelijkbare opleidingen.

Bovendien is ongeveer een kwart van de studenten Nederlander. Zij wijken uit naar Vlaanderen omdat ze in eigen land stuiten op een numerus clausus (een beperking van het aantal studenten, nvdr.) en omdat de studiefinanciering interessanter is in Vlaanderen. Gezien het hoog aantal afgestudeerde dierenartsen, zijn de vooruitzichten op de arbeidsmarkt slecht waardoor ook andere problemen de kop opsteken, zoals onderlinge concurrentie, schijnzelfstandigheid en een moeilijke prijszetting.

Om die redenen hebben de parlementsleden de regering opgeroepen om verschillende financieringsscenario’s voor de opleiding onder de loep te nemen en mogelijke maatregelen te overwegen voor de grote instroom en uitval van studenten. Ze willen ook dat de al voorziene verplichte maar niet-bindende toelatingsproeven prioritair worden ingezet voor de opleidingen diergeneeskunde. Een vergelijkend toelatingsexamen naar Waals voorbeeld of het fors optrekken van het studiegeld willen de parlementsleden dan weer niet.

Ook vanuit het werkveld werd het probleem al meermaals aangekaart. In een gezamenlijke nota van de dierenartsenverenigingen en de universiteiten van Gent en Antwerpen uit 2014 werd gepleit voor het beperken van de instroom aan studenten. Op enkele Zuid-Europese landen na is België het enige land waar zo’n beperking nog niet bestaat voor eerstejaarsstudenten diergeneeskunde. Ook is het inschrijvingsgeld zeer laag in vergelijking met andere landen.