"Slechts vier procent bedrijven zijn vennootschap"

Van de 36.600 Vlaamse land- en tuinbouwbedrijven heeft slechts vier procent de vennootschapsvorm. Ook het overgrote deel van de Vlaamse fruittelers werkt voor zijn inkomstenbelasting nog steeds volgens het systeem van de forfaitaire aangifte. Dat zijn de voornaamste conclusies van de eindverhandeling 'Vergelijking van de verschillende fiscale systemen voor fruittelers', waarmee Carl Zontrop in de richting TEW afstudeerde aan het Limburgs Universitair Centrum (LUC) in Diepenbeek.

In februari 1999 startte een grootscheepse fiscale controlecampagne die vooral de Zuid-Limburgse fruitteelt in rep en roer zette. Mede als gevolg van een aantal onduidelijkheden in de regelgeving werden zowel professionele als gelegenheidstelers op het matje geroepen bij de fiscus. Intussen zijn nieuwe regels uitgewerkt die de fruittelers meer rechtszekerheid bieden.

Zontrop vergeleek in zijn eindverhandeling de drie verschillende systemen voor de inkomstenbelasting, waartussen fruittelers momenteel kunnen kiezen. De eerste en meest verspreide categorie is die van de forfaitaire aangifte. Daarbij wordt de fruitteler belast in functie van de bewerkte oppervlakte. De voordelen van de forfait zijn de eenvoud van administratie en de regeling van de seizoenlonen, zo luidt het.

Bij het tweede systeem kiest de fruitteler op grond van de gevoerde boekhouding voor een werkelijke aangifte van zowel de inkomsten als de gemaakte kosten. Het derde systeem is dat van de vennootschapsbelasting waarbij het fruitbedrijf ondergebracht is in een vennootschap.

Uit de vergelijking die Zontrop tussen de verschillende systemen maakte, blijkt dat de vennootschapsvorm vooral interessant is indien er sprake is van hoge investeringskosten. Het voornaamste knelpunt voor het oprichten van een vennootschap is evenwel het probleem van de seizoenlonen. "In een nv wordt immers met loonfiches gewerkt en kent de fiscus de namen en inkomsten van de plukkers. Indien hier een oplossing voor gevonden wordt, zullen ongetwijfeld veel fruittelers naar een vennootschap overschakelen", concludeert Zontrop.

Een fruitbedrijf dat systematisch onder de forfait presteert, kan beter overschakelen op een systeem met boekhouding omdat in dat geval de reële winsten lager zullen liggen dan in het forfaitaire systeem, zo luidt het voorts.

De forfait is vooral interessant voor oudere fruitteeltbedrijven die tal van kosten in mindering kunnen brengen die ze niet meer maken, zoals kosten van aanplanting of afschrijvingen. Jonge bedrijven die hoge investeringen hebben gedaan, zijn beter af met een vennootschapsvorm.

Voor de gemiddelde fruitteler is de forfait het meest interessante fiscale stelsel. De forfaitaire grondslagen van aanslag zijn door de band genomen ondergewaardeerd en bieden daarnaast aanzienlijke voordelen op het vlak van eenvoud in de bewijsvoering en van seizoenlonen, aldus nog de student. De nieuwe regelgeving heeft bovendien voor meer rechtszekerheid gezorgd, door de meerwinsten in de forfait te incorporeren, zo besluit de LUC-student.