EU verbindt nieuw Kyoto aan deelname andere vervuilers

De Europese Unie wil enkel nieuwe Kyotodoelstellingen aanvaarden indien China, de Verenigde Staten en andere grote vervuilers op de klimaatconferentie in Durban een stappenplan naar een bindend mondiaal klimaatakkoord tegen 2020 aanvaarden. "Een tweede Kyotoperiode met enkel de EU is ontoereikend voor het klimaat", legt EU-commissaris Connie Hedegaard uit.

Eind volgend jaar verstrijken de verplichtingen die de Europese Unie, Japan, Rusland en andere landen hebben aanvaard in het kader van het protocol van Kyoto. Twee jaar na de mislukking van Kopenhagen, waar men het enkel eens raakte over het voornemen om de opwarming te beperken tot twee graden celsius, is het nog steeds onduidelijk hoe het na 2012 verder moet met de internationale strijd tegen klimaatverandering.

Net als in Kopenhagen ijvert Europa nog steeds voor een akkoord dat alle grote vervuilers bindende doelstellingen voor het beperken van de CO2-uitstoot oplegt, maar de kans op een doorbraak in Durban is nagenoeg onbestaande. Ook de houding van de VS en China is sinds de clash in de Deense hoofdstad immers niet radicaal veranderd.

Het Kyoto-protocol alleen volstaat niet volgens de Commissie aangezien het enkel ontwikkelde landen verplicht hun uitstoot terug te dringen. Bovendien hebben de Verenigde Staten, Japan, Rusland en Canada aangekondigd dat zij geen deel willen uitmaken van een tweede verbintenisperiode, waardoor het dus weinig waarschijnlijk is dat Kyoto na 2012 meer dan 16 procent van de uitstoot wereldwijd zal omvatten. Dat is nauwelijks meer dan de 11 procent CO2-uitstoot van de EU.

"De sleutelvraag is wanneer de anderen zullen volgen. Mondiale klimaatmaatregelen moeten van iedereen komen", schetst Hedegaard de inzet van Durban. Daarom eisen de Europeanen in ruil een stappenplan en deadline voor een voor alle landen bindend akkoord dat tegen 2020 in werking treedt. Ze maken nieuwe engagementen binnen het Kyotosysteem ook afhankelijk van het behoud van de milieu-integriteit van Kyoto en de ontwikkeling van een internationale CO2-markt.

In Cancún is erkend dat de huidige beloftes inzake uitstoot over de hele lijn ontoereikend zijn om de opwarming van de aarde beneden de twee graden te houden. Daarom moet in Durban worden besproken wat kan worden gedaan om dit gebrek aan ambitie aan te pakken. Voorts moet tijdens de conferentie een werkprogramma voor landbouw worden opgezet en moeten de emissies van de internationale luchtvaart en het zeevervoer worden aangepakt.

Onder het Kyotoprotocol heeft de EU zichzelf opgelegd de CO2-uitstoot met acht procent te verminderen in vergelijking met 1990. Intussen heeft de EU besloten om haar uitstoot tegen 2020 sowieso met 20 procent te verminderen, ongeacht wat de rest van de wereld doet. Landen als Groot-Brittannië en Duitsland willen die inspanning optrekken tot 30 procent, maar ze stuiten op verzet van een groep landen aangevoerd door Polen, dat in Durban het EU-voorzitterschap bekleedt.