"Akkoord biobrandstof in koelkast door Wallonië"

"Ik ben ontgoocheld en erg ongelukkig", zegt professor Wim Soetaert van de Gentse universiteit. Soetaert is de bezieler van de Ghent Bio Energy Valley, een consortium dat in de Gentse haven een grote bio-ethanol productie-eenheid wil neerpoten. "Wallonië wil 75 procent van de productiequota voor die ethanol binnenrijven en heeft de discussie over een wetsvoorstel daarover terug naar af verwezen", zegt Soetaert.

Pas enkele maanden geleden werd met veel hoerageroep aangekondigd dat de kogel eindelijk door de kerk was. Belgische bedrijven mochten beginnen met de productie van biobrandstoffen. Geïnteresseerde bedrijven zouden hun respectievelijke projecten voorleggen in een openbare aanbesteding en de beste zou winnen.

Nu, maanden later, is de discussie over wie die brandstoffen zal produceren en vooral in welk landsgedeelte, verworden tot een communautair steekspel. Waals minister van Economie Jean-Claude Marcourt (PS) wil eerst en vooral vermijden dat de productie geen verankering krijgt in België. "Maar Wallonië moet daarbij worden bevoordeeld", voegt hij er aan toe.

Wim Soetaert is de wanhoop nabij over alweer een vertragingsmanoeuvre vanuit de politiek. "Het voorstel stelde dat de beste projecten de productiequota zouden binnenhalen", verzucht hij. "Het was een compromis. Alleen was men in Wallonië niet zeker dat er ook Waalse bedrijven een deel van de koek zouden binnenhalen".

Soetaert wil zich niet uitspreken over de kwaliteit van de Waalse projecten. "Ik weet alleen dat Gent een goed dossier had en dat we verder kijken dan de loutere verdeling van quota. Je moet de productie als een project op lange termijn bekijken. Een goed project is er één dat kan groeien en dat eco-efficiënt is". De professor betreurt dat er door de nieuwe discussie nog altijd geen druppel biobrandstof aan de Belgische pompen te krijgen valt. "Bovendien wordt er al evenmin een druppel in ons land geproduceerd. Ik ben daar heel ongelukkig over".